нячэ́саны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нячэ́саны |
нячэ́саная |
нячэ́санае |
нячэ́саныя |
Р. |
нячэ́санага |
нячэ́санай нячэ́санае |
нячэ́санага |
нячэ́саных |
Д. |
нячэ́санаму |
нячэ́санай |
нячэ́санаму |
нячэ́саным |
В. |
нячэ́саны (неадуш.) нячэ́санага (адуш.) |
нячэ́саную |
нячэ́санае |
нячэ́саныя (неадуш.) нячэ́саных (адуш.) |
Т. |
нячэ́саным |
нячэ́санай нячэ́санаю |
нячэ́саным |
нячэ́санымі |
М. |
нячэ́саным |
нячэ́санай |
нячэ́саным |
нячэ́саных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
нячэ́саны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нячэ́саны |
нячэ́саная |
нячэ́санае |
нячэ́саныя |
Р. |
нячэ́санага |
нячэ́санай нячэ́санае |
нячэ́санага |
нячэ́саных |
Д. |
нячэ́санаму |
нячэ́санай |
нячэ́санаму |
нячэ́саным |
В. |
нячэ́саны (неадуш.) нячэ́санага (адуш.) |
нячэ́саную |
нячэ́санае |
нячэ́саныя (неадуш.) нячэ́саных (адуш.) |
Т. |
нячэ́саным |
нячэ́санай нячэ́санаю |
нячэ́саным |
нячэ́санымі |
М. |
нячэ́саным |
нячэ́санай |
нячэ́саным |
нячэ́саных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
нячэ́саны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нячэ́саны |
нячэ́саная |
нячэ́санае |
нячэ́саныя |
Р. |
нячэ́санага |
нячэ́санай нячэ́санае |
нячэ́санага |
нячэ́саных |
Д. |
нячэ́санаму |
нячэ́санай |
нячэ́санаму |
нячэ́саным |
В. |
нячэ́саны (неадуш.) нячэ́санага (адуш.) |
нячэ́саную |
нячэ́санае |
нячэ́саныя (неадуш.) нячэ́саных (адуш.) |
Т. |
нячэ́саным |
нячэ́санай нячэ́санаю |
нячэ́саным |
нячэ́санымі |
М. |
нячэ́саным |
нячэ́санай |
нячэ́саным |
нячэ́саных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
нячэ́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нячэ́снасць |
Р. |
нячэ́снасці |
Д. |
нячэ́снасці |
В. |
нячэ́снасць |
Т. |
нячэ́снасцю |
М. |
нячэ́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
няшко́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
няшко́дна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няшко́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няшко́днасць |
Р. |
няшко́днасці |
Д. |
няшко́днасці |
В. |
няшко́днасць |
Т. |
няшко́днасцю |
М. |
няшко́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
няшко́дны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няшко́дны |
няшко́дная |
няшко́днае |
няшко́дныя |
Р. |
няшко́днага |
няшко́днай няшко́днае |
няшко́днага |
няшко́дных |
Д. |
няшко́днаму |
няшко́днай |
няшко́днаму |
няшко́дным |
В. |
няшко́дны (неадуш.) няшко́днага (адуш.) |
няшко́дную |
няшко́днае |
няшко́дныя (неадуш.) няшко́дных (адуш.) |
Т. |
няшко́дным |
няшко́днай няшко́днаю |
няшко́дным |
няшко́днымі |
М. |
няшко́дным |
няшко́днай |
няшко́дным |
няшко́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.