Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

фурацылі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фурацылі́н
Р. фурацылі́ну
Д. фурацылі́ну
В. фурацылі́н
Т. фурацылі́нам
М. фурацылі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фурго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурго́н фурго́ны
Р. фурго́на фурго́наў
Д. фурго́ну фурго́нам
В. фурго́н фурго́ны
Т. фурго́нам фурго́намі
М. фурго́не фурго́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фурго́нны фурго́нная фурго́ннае фурго́нныя
Р. фурго́ннага фурго́ннай
фурго́ннае
фурго́ннага фурго́нных
Д. фурго́ннаму фурго́ннай фурго́ннаму фурго́нным
В. фурго́нны (неадуш.)
фурго́ннага (адуш.)
фурго́нную фурго́ннае фурго́нныя (неадуш.)
фурго́нных (адуш.)
Т. фурго́нным фурго́ннай
фурго́ннаю
фурго́нным фурго́ннымі
М. фурго́нным фурго́ннай фурго́нным фурго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фурго́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурго́нчык фурго́нчыкі
Р. фурго́нчыка фурго́нчыкаў
Д. фурго́нчыку фурго́нчыкам
В. фурго́нчык фурго́нчыкі
Т. фурго́нчыкам фурго́нчыкамі
М. фурго́нчыку фурго́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

фурго́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фурго́ншчык фурго́ншчыкі
Р. фурго́ншчыка фурго́ншчыкаў
Д. фурго́ншчыку фурго́ншчыкам
В. фурго́ншчыка фурго́ншчыкаў
Т. фурго́ншчыкам фурго́ншчыкамі
М. фурго́ншчыку фурго́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фур’е́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фур’е́р фур’е́ры
Р. фур’е́ра фур’е́раў
Д. фур’е́ру фур’е́рам
В. фур’е́ра фур’е́раў
Т. фур’е́рам фур’е́рамі
М. фур’е́ру фур’е́рах

Крыніцы: piskunou2012.

фур’е́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фур’е́рскі фур’е́рская фур’е́рскае фур’е́рскія
Р. фур’е́рскага фур’е́рскай
фур’е́рскае
фур’е́рскага фур’е́рскіх
Д. фур’е́рскаму фур’е́рскай фур’е́рскаму фур’е́рскім
В. фур’е́рскі (неадуш.)
фур’е́рскага (адуш.)
фур’е́рскую фур’е́рскае фур’е́рскія (неадуш.)
фур’е́рскіх (адуш.)
Т. фур’е́рскім фур’е́рскай
фур’е́рскаю
фур’е́рскім фур’е́рскімі
М. фур’е́рскім фур’е́рскай фур’е́рскім фур’е́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

фур’еры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фур’еры́зм
Р. фур’еры́зму
Д. фур’еры́зму
В. фур’еры́зм
Т. фур’еры́змам
М. фур’еры́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фур’еры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фур’еры́ст фур’еры́сты
Р. фур’еры́ста фур’еры́стаў
Д. фур’еры́сту фур’еры́стам
В. фур’еры́ста фур’еры́стаў
Т. фур’еры́стам фур’еры́стамі
М. фур’еры́сце фур’еры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фур’еры́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фур’еры́сцкі фур’еры́сцкая фур’еры́сцкае фур’еры́сцкія
Р. фур’еры́сцкага фур’еры́сцкай
фур’еры́сцкае
фур’еры́сцкага фур’еры́сцкіх
Д. фур’еры́сцкаму фур’еры́сцкай фур’еры́сцкаму фур’еры́сцкім
В. фур’еры́сцкі (неадуш.)
фур’еры́сцкага (адуш.)
фур’еры́сцкую фур’еры́сцкае фур’еры́сцкія (неадуш.)
фур’еры́сцкіх (адуш.)
Т. фур’еры́сцкім фур’еры́сцкай
фур’еры́сцкаю
фур’еры́сцкім фур’еры́сцкімі
М. фур’еры́сцкім фур’еры́сцкай фур’еры́сцкім фур’еры́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.