франці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
франчу́ся |
франці́мся |
2-я ас. |
франці́шся |
франціце́ся |
3-я ас. |
франці́цца |
франця́цца |
Прошлы час |
м. |
франці́ўся |
франці́ліся |
ж. |
франці́лася |
н. |
франці́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
францячы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
франці́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
франчу́ |
франці́м |
2-я ас. |
франці́ш |
франціце́ |
3-я ас. |
франці́ць |
франця́ць |
Прошлы час |
м. |
франці́ў |
франці́лі |
ж. |
франці́ла |
н. |
франці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
франці́ |
франці́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Франці́шак
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Франці́шак |
Франці́шкі |
Р. |
Франці́шка |
Франці́шкаў |
Д. |
Франці́шку |
Франці́шкам |
В. |
Франці́шка |
Франці́шкаў |
Т. |
Франці́шкам |
Франці́шкамі |
М. |
Франці́шку |
Франці́шках |
Францішко́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Францішко́ва |
Р. |
Францішко́ва |
Д. |
Францішко́ву |
В. |
Францішко́ва |
Т. |
Францішко́вам |
М. |
Францішко́ве |
францу́жанка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
францу́жанка |
францу́жанкі |
Р. |
францу́жанкі |
францу́жанак |
Д. |
францу́жанцы |
францу́жанкам |
В. |
францу́жанку |
францу́жанак |
Т. |
францу́жанкай францу́жанкаю |
францу́жанкамі |
М. |
францу́жанцы |
францу́жанках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
францу́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
францу́з |
францу́зы |
Р. |
францу́за |
францу́заў |
Д. |
францу́зу |
францу́зам |
В. |
францу́за |
францу́заў |
Т. |
францу́зам |
францу́замі |
М. |
францу́зе |
францу́зах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
французама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
французама́н |
французама́ны |
Р. |
французама́на |
французама́наў |
Д. |
французама́ну |
французама́нам |
В. |
французама́на |
французама́наў |
Т. |
французама́нам |
французама́намі |
М. |
французама́не |
французама́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
французама́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
французама́нія |
Р. |
французама́ніі |
Д. |
французама́ніі |
В. |
французама́нію |
Т. |
французама́ніяй французама́ніяю |
М. |
французама́ніі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
францу́зік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
францу́зік |
францу́зікі |
Р. |
францу́зіка |
францу́зікаў |
Д. |
францу́зіку |
францу́зікам |
В. |
францу́зіка |
францу́зікаў |
Т. |
францу́зікам |
францу́зікамі |
М. |
францу́зіку |
францу́зіках |
Крыніцы:
piskunou2012.