сняжы́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сняжы́начка |
сняжы́начкі |
Р. |
сняжы́начкі |
сняжы́начак |
Д. |
сняжы́начцы |
сняжы́начкам |
В. |
сняжы́начку |
сняжы́начкі |
Т. |
сняжы́начкай сняжы́начкаю |
сняжы́начкамі |
М. |
сняжы́начцы |
сняжы́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сняжы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сняжы́нка |
сняжы́нкі |
Р. |
сняжы́нкі |
сняжы́нак |
Д. |
сняжы́нцы |
сняжы́нкам |
В. |
сняжы́нку |
сняжы́нкі |
Т. |
сняжы́нкай сняжы́нкаю |
сняжы́нкамі |
М. |
сняжы́нцы |
сняжы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сняжы́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сняжы́сты |
сняжы́стая |
сняжы́стае |
сняжы́стыя |
Р. |
сняжы́стага |
сняжы́стай сняжы́стае |
сняжы́стага |
сняжы́стых |
Д. |
сняжы́стаму |
сняжы́стай |
сняжы́стаму |
сняжы́стым |
В. |
сняжы́сты (неадуш.) сняжы́стага (адуш.) |
сняжы́стую |
сняжы́стае |
сняжы́стыя (неадуш.) сняжы́стых (адуш.) |
Т. |
сняжы́стым |
сняжы́стай сняжы́стаю |
сняжы́стым |
сняжы́стымі |
М. |
сняжы́стым |
сняжы́стай |
сняжы́стым |
сняжы́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
сняжы́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сняжы́ць |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
сняжы́ла |
Крыніцы:
piskunou2012.
снятко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
снятко́вы |
снятко́вая |
снятко́вае |
снятко́выя |
Р. |
снятко́вага |
снятко́вай снятко́вае |
снятко́вага |
снятко́вых |
Д. |
снятко́ваму |
снятко́вай |
снятко́ваму |
снятко́вым |
В. |
снятко́вы (неадуш.) снятко́вага (адуш.) |
снятко́вую |
снятко́вае |
снятко́выя (неадуш.) снятко́вых (адуш.) |
Т. |
снятко́вым |
снятко́вай снятко́ваю |
снятко́вым |
снятко́вымі |
М. |
снятко́вым |
снятко́вай |
снятко́вым |
снятко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
снято́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
снято́к |
сняткі́ |
Р. |
снятка́ |
снятко́ў |
Д. |
снятку́ |
снятка́м |
В. |
снятка́ |
снятко́ў |
Т. |
снятко́м |
снятка́мі |
М. |
снятку́ |
снятка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.