мардапы́шыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мардапы́шуся |
мардапы́шымся |
2-я ас. |
мардапы́шышся |
мардапы́шыцеся |
3-я ас. |
мардапы́шыцца |
мардапы́шацца |
Прошлы час |
м. |
мардапы́шыўся |
мардапы́шыліся |
ж. |
мардапы́шылася |
н. |
мардапы́шылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
мардапы́шся |
мардапы́шцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мардапы́шачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ма́рдар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ма́рдар |
ма́рдары |
Р. |
ма́рдара |
ма́рдараў |
Д. |
ма́рдару |
ма́рдарам |
В. |
ма́рдара |
ма́рдараў |
Т. |
ма́рдарам |
ма́рдарамі |
М. |
ма́рдары |
ма́рдарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
марда́сіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
марда́сіна |
марда́сіны |
Р. |
марда́сіны |
марда́сін |
Д. |
марда́сіне |
марда́сінам |
В. |
марда́сіну |
марда́сіны |
Т. |
марда́сінай марда́сінаю |
марда́сінамі |
М. |
марда́сіне |
марда́сінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
марда́сіць
‘біць каго-небудзь па твары’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
марда́шу |
марда́сім |
2-я ас. |
марда́сіш |
марда́сіце |
3-я ас. |
марда́сіць |
марда́сяць |
Прошлы час |
м. |
марда́сіў |
марда́сілі |
ж. |
марда́сіла |
н. |
марда́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
марда́сь |
марда́сьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
марда́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
марда́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
марда́сты |
марда́стая |
марда́стае |
марда́стыя |
Р. |
марда́стага |
марда́стай марда́стае |
марда́стага |
марда́стых |
Д. |
марда́стаму |
марда́стай |
марда́стаму |
марда́стым |
В. |
марда́сты (неадуш.) марда́стага (адуш.) |
марда́стую |
марда́стае |
марда́стыя (неадуш.) марда́стых (адуш.) |
Т. |
марда́стым |
марда́стай марда́стаю |
марда́стым |
марда́стымі |
М. |
марда́стым |
марда́стай |
марда́стым |
марда́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марда́сы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
марда́сы |
Р. |
марда́саў |
Д. |
марда́сам |
В. |
марда́сы |
Т. |
марда́самі |
М. |
марда́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Мардасы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мардасы́ |
Р. |
Мардасо́ў |
Д. |
Мардаса́м |
В. |
Мардасы́ |
Т. |
Мардаса́мі |
М. |
Мардаса́х |