Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
гджійклмнпрстхцч

жучо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жучо́к жучкі́
Р. жучка́ жучко́ў
Д. жучку́ жучка́м
В. жучка́ жучко́ў
Т. жучко́м жучка́мі
М. жучку́ жучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жучо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жучо́к жучкі́
Р. жучка́ жучко́ў
Д. жучку́ жучка́м
В. жучо́к жучкі́
Т. жучко́м жучка́мі
М. жучку́ жучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

жу́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жу́чуся жу́чымся
2-я ас. жу́чышся жу́чыцеся
3-я ас. жу́чыцца жу́чацца
Прошлы час
м. жу́чыўся жу́чыліся
ж. жу́чылася
н. жу́чылася
Загадны лад
2-я ас. жу́чся жу́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

жу́чыць

‘сварыцца на каго-небудзь, што-небудзь, дакараць, мучыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жу́чу жу́чым
2-я ас. жу́чыш жу́чыце
3-я ас. жу́чыць жу́чаць
Прошлы час
м. жу́чыў жу́чылі
ж. жу́чыла
н. жу́чыла
Загадны лад
2-я ас. жу́ч жу́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́чачы

Крыніцы: piskunou2012.