інсектыцы́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інсектыцы́дны |
інсектыцы́дная |
інсектыцы́днае |
інсектыцы́дныя |
| Р. |
інсектыцы́днага |
інсектыцы́днай
інсектыцы́днае |
інсектыцы́днага |
інсектыцы́дных |
| Д. |
інсектыцы́днаму |
інсектыцы́днай |
інсектыцы́днаму |
інсектыцы́дным |
| В. |
інсектыцы́дны (неадуш.)
інсектыцы́днага (адуш.) |
інсектыцы́дную |
інсектыцы́днае |
інсектыцы́дныя (неадуш.)
інсектыцы́дных (адуш.) |
| Т. |
інсектыцы́дным |
інсектыцы́днай
інсектыцы́днаю |
інсектыцы́дным |
інсектыцы́днымі |
| М. |
інсектыцы́дным |
інсектыцы́днай |
інсектыцы́дным |
інсектыцы́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
інсеміна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інсеміна́цыя |
| Р. |
інсеміна́цыі |
| Д. |
інсеміна́цыі |
| В. |
інсеміна́цыю |
| Т. |
інсеміна́цыяй
інсеміна́цыяю |
| М. |
інсеміна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсе́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інсе́рт |
| Р. |
інсе́рту |
| Д. |
інсе́рту |
| В. |
інсе́рт |
| Т. |
інсе́ртам |
| М. |
інсе́рце |
Крыніцы:
piskunou2012.
інсінуа́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інсінуа́тар |
інсінуа́тары |
| Р. |
інсінуа́тара |
інсінуа́тараў |
| Д. |
інсінуа́тару |
інсінуа́тарам |
| В. |
інсінуа́тара |
інсінуа́тараў |
| Т. |
інсінуа́тарам |
інсінуа́тарамі |
| М. |
інсінуа́тару |
інсінуа́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інсінуацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інсінуацы́йны |
інсінуацы́йная |
інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йныя |
| Р. |
інсінуацы́йнага |
інсінуацы́йнай
інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йнага |
інсінуацы́йных |
| Д. |
інсінуацы́йнаму |
інсінуацы́йнай |
інсінуацы́йнаму |
інсінуацы́йным |
| В. |
інсінуацы́йны (неадуш.)
інсінуацы́йнага (адуш.) |
інсінуацы́йную |
інсінуацы́йнае |
інсінуацы́йныя (неадуш.)
інсінуацы́йных (адуш.) |
| Т. |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнай
інсінуацы́йнаю |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнымі |
| М. |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йнай |
інсінуацы́йным |
інсінуацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
інсінуа́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інсінуа́цыя |
інсінуа́цыі |
| Р. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цый |
| Д. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цыям |
| В. |
інсінуа́цыю |
інсінуа́цыі |
| Т. |
інсінуа́цыяй
інсінуа́цыяю |
інсінуа́цыямі |
| М. |
інсінуа́цыі |
інсінуа́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інсінуі́раваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
| Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
| Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
| В. |
інсінуі́раваны (неадуш.)
інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.)
інсінуі́раваных (адуш.) |
| Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
| М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
| Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
| Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
| В. |
інсінуі́раваны (неадуш.)
інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.)
інсінуі́раваных (адуш.) |
| Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
| М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Кароткая форма: інсінуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інсінуі́раваны |
інсінуі́раваная |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя |
| Р. |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванае |
інсінуі́раванага |
інсінуі́раваных |
| Д. |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раванаму |
інсінуі́раваным |
| В. |
інсінуі́раваны (неадуш.)
інсінуі́раванага (адуш.) |
інсінуі́раваную |
інсінуі́раванае |
інсінуі́раваныя (неадуш.)
інсінуі́раваных (адуш.) |
| Т. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай
інсінуі́раванаю |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванымі |
| М. |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раванай |
інсінуі́раваным |
інсінуі́раваных |
Кароткая форма: інсінуі́равана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
інсінуі́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
інсінуі́руецца |
інсінуі́руюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
інсінуі́раваўся |
інсінуі́раваліся |
| ж. |
інсінуі́равалася |
| н. |
інсінуі́равалася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
інсінуі́руючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.