сы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сы́чаны |
сы́чаная |
сы́чанае |
сы́чаныя |
| Р. |
сы́чанага |
сы́чанай сы́чанае |
сы́чанага |
сы́чаных |
| Д. |
сы́чанаму |
сы́чанай |
сы́чанаму |
сы́чаным |
| В. |
сы́чаны (неадуш.) сы́чанага (адуш.) |
сы́чаную |
сы́чанае |
сы́чаныя (неадуш.) сы́чаных (адуш.) |
| Т. |
сы́чаным |
сы́чанай сы́чанаю |
сы́чаным |
сы́чанымі |
| М. |
сы́чаным |
сы́чанай |
сы́чаным |
сы́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сычаня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сычаня́ |
сычаня́ты |
| Р. |
сычаня́ці |
сычаня́т |
| Д. |
сычаня́ці |
сычаня́там |
| В. |
сычаня́ |
сычаня́т |
| Т. |
сычанё́м |
сычаня́тамі |
| М. |
сычаня́ці |
сычаня́тах |
Іншыя варыянты:
сычанё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сыча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сыча́ю |
сыча́ем |
| 2-я ас. |
сыча́еш |
сыча́еце |
| 3-я ас. |
сыча́е |
сыча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сыча́ў |
сыча́лі |
| ж. |
сыча́ла |
| н. |
сыча́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сыча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сы́чкава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сы́чкава |
| Р. |
Сы́чкава |
| Д. |
Сы́чкаву |
| В. |
Сы́чкава |
| Т. |
Сы́чкавам |
| М. |
Сы́чкаве |
Сычма́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сычма́н |
| Р. |
Сычмана́ |
| Д. |
Сычману́ |
| В. |
Сычма́н |
| Т. |
Сычмано́м |
| М. |
Сычмане́ |
Сычо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сычо́ва |
| Р. |
Сычо́ва |
| Д. |
Сычо́ву |
| В. |
Сычо́ва |
| Т. |
Сычо́вам |
| М. |
Сычо́ве |
сычо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сычо́вы |
сычо́вая |
сычо́вае |
сычо́выя |
| Р. |
сычо́вага |
сычо́вай сычо́вае |
сычо́вага |
сычо́вых |
| Д. |
сычо́ваму |
сычо́вай |
сычо́ваму |
сычо́вым |
| В. |
сычо́вы (неадуш.) сычо́вага (адуш.) |
сычо́вую |
сычо́вае |
сычо́выя (неадуш.) сычо́вых (адуш.) |
| Т. |
сычо́вым |
сычо́вай сычо́ваю |
сычо́вым |
сычо́вымі |
| М. |
сычо́вым |
сычо́вай |
сычо́вым |
сычо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Сычо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сычо́ўка |
| Р. |
Сычо́ўкі |
| Д. |
Сычо́ўцы |
| В. |
Сычо́ўку |
| Т. |
Сычо́ўкай Сычо́ўкаю |
| М. |
Сычо́ўцы |