Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўсы́пны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўсы́пны	няўсы́пная	няўсы́пнае	няўсы́пныя
Р.	няўсы́пнага	няўсы́пнай няўсы́пнае	няўсы́пнага	няўсы́пных
Д.	няўсы́пнаму	няўсы́пнай	няўсы́пнаму	няўсы́пным
В.	няўсы́пны (неадуш.) няўсы́пнага (адуш.)	няўсы́пную	няўсы́пнае	няўсы́пныя (неадуш.) няўсы́пных (адуш.)
Т.	няўсы́пным	няўсы́пнай няўсы́пнаю	няўсы́пным	няўсы́пнымі
М.	няўсы́пным	няўсы́пнай	няўсы́пным	няўсы́пных

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́ймны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́ймны	няўто́ймная	няўто́ймнае	няўто́ймныя
Р.	няўто́ймнага	няўто́ймнай няўто́ймнае	няўто́ймнага	няўто́ймных
Д.	няўто́ймнаму	няўто́ймнай	няўто́ймнаму	няўто́ймным
В.	няўто́ймны (неадуш.) няўто́ймнага (адуш.)	няўто́ймную	няўто́ймнае	няўто́ймныя (неадуш.) няўто́ймных (адуш.)
Т.	няўто́ймным	няўто́ймнай няўто́ймнаю	няўто́ймным	няўто́ймнымі
М.	няўто́ймным	няўто́ймнай	няўто́ймным	няўто́ймных

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́йна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўто́йна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́йны	няўто́йная	няўто́йнае	няўто́йныя
Р.	няўто́йнага	няўто́йнай няўто́йнае	няўто́йнага	няўто́йных
Д.	няўто́йнаму	няўто́йнай	няўто́йнаму	няўто́йным
В.	няўто́йны (неадуш.) няўто́йнага (адуш.)	няўто́йную	няўто́йнае	няўто́йныя (неадуш.) няўто́йных (адуш.)
Т.	няўто́йным	няўто́йнай няўто́йнаю	няўто́йным	няўто́йнымі
М.	няўто́йным	няўто́йнай	няўто́йным	няўто́йных

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́лена

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўто́лена	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́лены	няўто́леная	няўто́ленае	няўто́леныя
Р.	няўто́ленага	няўто́ленай няўто́ленае	няўто́ленага	няўто́леных
Д.	няўто́ленаму	няўто́ленай	няўто́ленаму	няўто́леным
В.	няўто́лены (неадуш.) няўто́ленага (адуш.)	няўто́леную	няўто́ленае	няўто́леныя (неадуш.) няўто́леных (адуш.)
Т.	няўто́леным	няўто́ленай няўто́ленаю	няўто́леным	няўто́ленымі
М.	няўто́леным	няўто́ленай	няўто́леным	няўто́леных

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́льна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўто́льна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўто́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўто́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́льны	няўто́льная	няўто́льнае	няўто́льныя
Р.	няўто́льнага	няўто́льнай няўто́льнае	няўто́льнага	няўто́льных
Д.	няўто́льнаму	няўто́льнай	няўто́льнаму	няўто́льным
В.	няўто́льны (неадуш.) няўто́льнага (адуш.)	няўто́льную	няўто́льнае	няўто́льныя (неадуш.) няўто́льных (адуш.)
Т.	няўто́льным	няўто́льнай няўто́льнаю	няўто́льным	няўто́льнымі
М.	няўто́льным	няўто́льнай	няўто́льным	няўто́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum