Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыло́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыло́ўчаны прыло́ўчаная прыло́ўчанае прыло́ўчаныя
Р. прыло́ўчанага прыло́ўчанай
прыло́ўчанае		 прыло́ўчанага прыло́ўчаных
Д. прыло́ўчанаму прыло́ўчанай прыло́ўчанаму прыло́ўчаным
В. прыло́ўчаны (неадуш.)
прыло́ўчанага (адуш.)		 прыло́ўчаную прыло́ўчанае прыло́ўчаныя (неадуш.)
прыло́ўчаных (адуш.)
Т. прыло́ўчаным прыло́ўчанай
прыло́ўчанаю		 прыло́ўчаным прыло́ўчанымі
М. прыло́ўчаным прыло́ўчанай прыло́ўчаным прыло́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыло́ўчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыло́ўчваюся прыло́ўчваемся
2-я ас. прыло́ўчваешся прыло́ўчваецеся
3-я ас. прыло́ўчваецца прыло́ўчваюцца
Прошлы час
м. прыло́ўчваўся прыло́ўчваліся
ж. прыло́ўчвалася
н. прыло́ўчвалася
Загадны лад
2-я ас. прыло́ўчвайся прыло́ўчвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыло́ўчваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

прылу́жжа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прылу́жжа
Р. прылу́жжа
Д. прылу́жжу
В. прылу́жжа
Т. прылу́жжам
М. прылу́жжы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прылу́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прылу́жны прылу́жная прылу́жнае прылу́жныя
Р. прылу́жнага прылу́жнай
прылу́жнае		 прылу́жнага прылу́жных
Д. прылу́жнаму прылу́жнай прылу́жнаму прылу́жным
В. прылу́жны (неадуш.)
прылу́жнага (адуш.)		 прылу́жную прылу́жнае прылу́жныя (неадуш.)
прылу́жных (адуш.)
Т. прылу́жным прылу́жнай
прылу́жнаю		 прылу́жным прылу́жнымі
М. прылу́жным прылу́жнай прылу́жным прылу́жных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Прылу́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прылу́кі
Р. Прылу́к
Прылу́каў
Д. Прылу́кам
В. Прылу́кі
Т. Прылу́камі
М. Прылу́ках

прылуне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прылуне́лы прылуне́лая прылуне́лае прылуне́лыя
Р. прылуне́лага прылуне́лай
прылуне́лае		 прылуне́лага прылуне́лых
Д. прылуне́ламу прылуне́лай прылуне́ламу прылуне́лым
В. прылуне́лы (неадуш.)
прылуне́лага (адуш.)		 прылуне́лую прылуне́лае прылуне́лыя (неадуш.)
прылуне́лых (адуш.)
Т. прылуне́лым прылуне́лай
прылуне́лаю		 прылуне́лым прылуне́лымі
М. прылуне́лым прылуне́лай прылуне́лым прылуне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

прылуне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прылуне́нне
Р. прылуне́ння
Д. прылуне́нню
В. прылуне́нне
Т. прылуне́ннем
М. прылуне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прылуне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прылуне́ю прылуне́ем
2-я ас. прылуне́еш прылуне́еце
3-я ас. прылуне́е прылуне́юць
Прошлы час
м. прылуне́ў прылуне́лі
ж. прылуне́ла
н. прылуне́ла
Загадны лад
2-я ас. прылуне́й прылуне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прылуне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прылуні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прылуню́ся прылуні́мся
2-я ас. прылуні́шся прылуніце́ся
3-я ас. прылуні́цца прылуня́цца
Прошлы час
м. прылуні́ўся прылуні́ліся
ж. прылуні́лася
н. прылуні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прылуні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прылуні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прылуню́ прылуні́м
2-я ас. прылуні́ш прылуніце́
3-я ас. прылуні́ць прылуня́ць
Прошлы час
м. прылуні́ў прылуні́лі
ж. прылуні́ла
н. прылуні́ла
Загадны лад
2-я ас. прылуні́ прылуні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прылуні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.