Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўпы́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпы́нны	няўпы́нная	няўпы́ннае	няўпы́нныя
Р.	няўпы́ннага	няўпы́ннай няўпы́ннае	няўпы́ннага	няўпы́нных
Д.	няўпы́ннаму	няўпы́ннай	няўпы́ннаму	няўпы́нным
В.	няўпы́нны (неадуш.) няўпы́ннага (адуш.)	няўпы́нную	няўпы́ннае	няўпы́нныя (неадуш.) няўпы́нных (адуш.)
Т.	няўпы́нным	няўпы́ннай няўпы́ннаю	няўпы́нным	няўпы́ннымі
М.	няўпы́нным	няўпы́ннай	няўпы́нным	няўпы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўпэ́ўна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпэ́ўна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўпэ́ўнена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпэ́ўнена	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўпэ́ўненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпэ́ўнены	няўпэ́ўненая	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя
Р.	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненых
Д.	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненым
В.	няўпэ́ўнены (неадуш.) няўпэ́ўненага (адуш.)	няўпэ́ўненую	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя (неадуш.) няўпэ́ўненых (адуш.)
Т.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаю	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненымі
М.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпэ́ўнены	няўпэ́ўненая	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя
Р.	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненых
Д.	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненым
В.	няўпэ́ўнены (неадуш.) няўпэ́ўненага (адуш.)	няўпэ́ўненую	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя (неадуш.) няўпэ́ўненых (адуш.)
Т.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаю	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненымі
М.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

няўра́давы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўра́давы	няўра́давая	няўра́давае	няўра́давыя
Р.	няўра́давага	няўра́давай няўра́давае	няўра́давага	няўра́давых
Д.	няўра́даваму	няўра́давай	няўра́даваму	няўра́давым
В.	няўра́давы (неадуш.) няўра́давага (адуш.)	няўра́давую	няўра́давае	няўра́давыя (неадуш.) няўра́давых (адуш.)
Т.	няўра́давым	няўра́давай няўра́даваю	няўра́давым	няўра́давымі
М.	няўра́давым	няўра́давай	няўра́давым	няўра́давых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

няўра́зліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўра́зліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўра́злівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўра́злівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўра́злівы	няўра́злівая	няўра́злівае	няўра́злівыя
Р.	няўра́злівага	няўра́злівай няўра́злівае	няўра́злівага	няўра́злівых
Д.	няўра́зліваму	няўра́злівай	няўра́зліваму	няўра́злівым
В.	няўра́злівы (неадуш.) няўра́злівага (адуш.)	няўра́злівую	няўра́злівае	няўра́злівыя (неадуш.) няўра́злівых (адуш.)
Т.	няўра́злівым	няўра́злівай няўра́зліваю	няўра́злівым	няўра́злівымі
М.	няўра́злівым	няўра́злівай	няўра́злівым	няўра́злівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum