Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

крэціно́ід

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

крэці́нскі

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чат

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

крэ́чатавы

прыметнік, прыналежны

Іншыя варыянты: крэ́чатаў.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатавы

прыметнік, адносны

Іншыя варыянты: крэ́чатаў.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатаў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крэ́чатаў	крэ́чатава	крэ́чатава	крэ́чатавы
Р.	крэ́чатавага	крэ́чатавай крэ́чатавае	крэ́чатавага	крэ́чатавых
Д.	крэ́чатаваму	крэ́чатавай	крэ́чатаваму	крэ́чатавым
В.	крэ́чатаў (неадуш.) крэ́чатавага (адуш.)	крэ́чатаву	крэ́чатава	крэ́чатавы (неадуш.) крэ́чатавых (адуш.)
Т.	крэ́чатавым	крэ́чатавай крэ́чатаваю	крэ́чатавым	крэ́чатавымі
М.	крэ́чатавым	крэ́чатавай	крэ́чатавым	крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатавы.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатаў

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	крэ́чатаў	крэ́чатава	крэ́чатава	крэ́чатавы
Р.	крэ́чатавага	крэ́чатавай крэ́чатавае	крэ́чатавага	крэ́чатавых
Д.	крэ́чатаваму	крэ́чатавай	крэ́чатаваму	крэ́чатавым
В.	крэ́чатаў (неадуш.) крэ́чатавага (адуш.)	крэ́чатаву	крэ́чатава	крэ́чатавы (неадуш.) крэ́чатавых (адуш.)
Т.	крэ́чатавым	крэ́чатавай крэ́чатаваю	крэ́чатавым	крэ́чатавымі
М.	крэ́чатавым	крэ́чатавай	крэ́чатавым	крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатавы.

Крыніцы: tsblm1996.

Крэ́чаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

крэ́шар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

крэшчэ́нда

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
крэшчэ́нда	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Verbum