Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
акоуыэ

крэціно́ід

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэціно́ід крэціно́іды
Р. крэціно́іда крэціно́ідаў
Д. крэціно́іду крэціно́ідам
В. крэціно́іда крэціно́ідаў
Т. крэціно́ідам крэціно́ідамі
М. крэціно́ідзе крэціно́ідах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

крэці́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэці́нскі крэці́нская крэці́нскае крэці́нскія
Р. крэці́нскага крэці́нскай
крэці́нскае		 крэці́нскага крэці́нскіх
Д. крэці́нскаму крэці́нскай крэці́нскаму крэці́нскім
В. крэці́нскі
крэці́нскага		 крэці́нскую крэці́нскае крэці́нскія
крэці́нскіх
Т. крэці́нскім крэці́нскай
крэці́нскаю		 крэці́нскім крэці́нскімі
М. крэці́нскім крэці́нскай крэці́нскім крэці́нскіх

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чат

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́чат крэ́чаты
Р. крэ́чата крэ́чатаў
Д. крэ́чату крэ́чатам
В. крэ́чата крэ́чатаў
Т. крэ́чатам крэ́чатамі
М. крэ́чаце крэ́чатах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

крэ́чатавы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэ́чатавы крэ́чатавая крэ́чатавае крэ́чатавыя
Р. крэ́чатавага крэ́чатавай
крэ́чатавае		 крэ́чатавага крэ́чатавых
Д. крэ́чатаваму крэ́чатавай крэ́чатаваму крэ́чатавым
В. крэ́чатавы
крэ́чатавага		 крэ́чатавую крэ́чатавае крэ́чатавыя
крэ́чатавых
Т. крэ́чатавым крэ́чатавай
крэ́чатаваю		 крэ́чатавым крэ́чатавымі
М. крэ́чатавым крэ́чатавай крэ́чатавым крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатаў.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэ́чатавы крэ́чатавая крэ́чатавае крэ́чатавыя
Р. крэ́чатавага крэ́чатавай
крэ́чатавае		 крэ́чатавага крэ́чатавых
Д. крэ́чатаваму крэ́чатавай крэ́чатаваму крэ́чатавым
В. крэ́чатавы
крэ́чатавага		 крэ́чатавую крэ́чатавае крэ́чатавыя
крэ́чатавых
Т. крэ́чатавым крэ́чатавай
крэ́чатаваю		 крэ́чатавым крэ́чатавымі
М. крэ́чатавым крэ́чатавай крэ́чатавым крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатаў.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэ́чатаў крэ́чатава крэ́чатава крэ́чатавы
Р. крэ́чатавага крэ́чатавай
крэ́чатавае		 крэ́чатавага крэ́чатавых
Д. крэ́чатаваму крэ́чатавай крэ́чатаваму крэ́чатавым
В. крэ́чатаў (неадуш.)
крэ́чатавага (адуш.)		 крэ́чатаву крэ́чатава крэ́чатавы (неадуш.)
крэ́чатавых (адуш.)
Т. крэ́чатавым крэ́чатавай
крэ́чатаваю		 крэ́чатавым крэ́чатавымі
М. крэ́чатавым крэ́чатавай крэ́чатавым крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатавы.

Крыніцы: tsblm1996.

крэ́чатаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэ́чатаў крэ́чатава крэ́чатава крэ́чатавы
Р. крэ́чатавага крэ́чатавай
крэ́чатавае		 крэ́чатавага крэ́чатавых
Д. крэ́чатаваму крэ́чатавай крэ́чатаваму крэ́чатавым
В. крэ́чатаў (неадуш.)
крэ́чатавага (адуш.)		 крэ́чатаву крэ́чатава крэ́чатавы (неадуш.)
крэ́чатавых (адуш.)
Т. крэ́чатавым крэ́чатавай
крэ́чатаваю		 крэ́чатавым крэ́чатавымі
М. крэ́чатавым крэ́чатавай крэ́чатавым крэ́чатавых

Іншыя варыянты: крэ́чатавы.

Крыніцы: tsblm1996.

Крэ́чаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Крэ́чаўцы
Р. Крэ́чаўцаў
Д. Крэ́чаўцам
В. Крэ́чаўцы
Т. Крэ́чаўцамі
М. Крэ́чаўцах

крэ́шар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́шар крэ́шары
Р. крэ́шара крэ́шараў
Д. крэ́шару крэ́шарам
В. крэ́шар крэ́шары
Т. крэ́шарам крэ́шарамі
М. крэ́шары крэ́шарах

Крыніцы: piskunou2012.

крэшчэ́нда

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
крэшчэ́нда - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.