Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

сынкава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сынку́ю сынку́ем
2-я ас. сынку́еш сынку́еце
3-я ас. сынку́е сынку́юць
Прошлы час
м. сынкава́ў сынкава́лі
ж. сынкава́ла
н. сынкава́ла
Загадны лад
2-я ас. сынку́й сынку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сынку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

сы́нкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́нкавіцкі сы́нкавіцкая сы́нкавіцкае сы́нкавіцкія
Р. сы́нкавіцкага сы́нкавіцкай
сы́нкавіцкае
сы́нкавіцкага сы́нкавіцкіх
Д. сы́нкавіцкаму сы́нкавіцкай сы́нкавіцкаму сы́нкавіцкім
В. сы́нкавіцкі (неадуш.)
сы́нкавіцкага (адуш.)
сы́нкавіцкую сы́нкавіцкае сы́нкавіцкія (неадуш.)
сы́нкавіцкіх (адуш.)
Т. сы́нкавіцкім сы́нкавіцкай
сы́нкавіцкаю
сы́нкавіцкім сы́нкавіцкімі
М. сы́нкавіцкім сы́нкавіцкай сы́нкавіцкім сы́нкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сы́нкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сы́нкавічы
Р. Сы́нкавіч
Сы́нкавічаў
Д. Сы́нкавічам
В. Сы́нкавічы
Т. Сы́нкавічамі
М. Сы́нкавічах

сы́нні

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́нні сы́нняя сы́нняе сы́ннія
Р. сы́нняга сы́нняй
сы́нняе
сы́нняга сы́нніх
Д. сы́нняму сы́нняй сы́нняму сы́ннім
В. сы́нні
сы́нняга
сы́ннюю сы́нняга сы́ннія
сы́нніых
Т. сы́ннім сы́нняй
сы́нняю
сы́ннім сы́ннімі
М. сы́ннім сы́нняй сы́ннім сы́нніх

Крыніцы: tsbm1984.

сыно́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сыно́к сынкі́
Р. сынка́ сынко́ў
Д. сынку́ сынка́м
В. сынка́ сынко́ў
Т. сынко́м сынка́мі
М. сынку́ сынка́х
Кл. сы́нку -

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

сыно́ўні

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыно́ўні сыно́ўняя сыно́ўняе сыно́ўнія
Р. сыно́ўняга сыно́ўняй
сыно́ўняе
сыно́ўняга сыно́ўніх
Д. сыно́ўняму сыно́ўняй сыно́ўняму сыно́ўнім
В. сыно́ўні (неадуш.)
сыно́ўняга (адуш.)
сыно́ўнюю сыно́ўняе сыно́ўнія (неадуш.)
сыно́ўніх (адуш.)
Т. сыно́ўнім сыно́ўняй
сыно́ўняю
сыно́ўнім сыно́ўнімі
М. сыно́ўнім сыно́ўняй сыно́ўнім сыно́ўніх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сыно́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыно́ўскі сыно́ўская сыно́ўскае сыно́ўскія
Р. сыно́ўскага сыно́ўскай
сыно́ўскае
сыно́ўскага сыно́ўскіх
Д. сыно́ўскаму сыно́ўскай сыно́ўскаму сыно́ўскім
В. сыно́ўскі (неадуш.)
сыно́ўскага (адуш.)
сыно́ўскую сыно́ўскае сыно́ўскія (неадуш.)
сыно́ўскіх (адуш.)
Т. сыно́ўскім сыно́ўскай
сыно́ўскаю
сыно́ўскім сыно́ўскімі
М. сыно́ўскім сыно́ўскай сыно́ўскім сыно́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сыно́чак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сыно́чак сыно́чкі
Р. сыно́чка сыно́чкаў
Д. сыно́чку сыно́чкам
В. сыно́чка сыно́чкаў
Т. сыно́чкам сыно́чкамі
М. сыно́чку сыно́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

сыну́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сыну́ля сыну́лі
Р. сыну́лі сыну́ляў
Д. сыну́лю сыну́лям
В. сыну́лю сыну́ляў
Т. сыну́лем сыну́лямі
М. сыну́лю сыну́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

сы́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сы́нчык
Р. сы́нчыка
Д. сы́нчыку
В. сы́нчыка
Т. сы́нчыкам
М. сы́нчыку

Крыніцы: piskunou2012.