Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўзро́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзро́чны	няўзро́чная	няўзро́чнае	няўзро́чныя
Р.	няўзро́чнага	няўзро́чнай няўзро́чнае	няўзро́чнага	няўзро́чных
Д.	няўзро́чнаму	няўзро́чнай	няўзро́чнаму	няўзро́чным
В.	няўзро́чны (неадуш.) няўзро́чнага (адуш.)	няўзро́чную	няўзро́чнае	няўзро́чныя (неадуш.) няўзро́чных (адуш.)
Т.	няўзро́чным	няўзро́чнай няўзро́чнаю	няўзро́чным	няўзро́чнымі
М.	няўзро́чным	няўзро́чнай	няўзро́чным	няўзро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзру́шлівы	няўзру́шлівая	няўзру́шлівае	няўзру́шлівыя
Р.	няўзру́шлівага	няўзру́шлівай няўзру́шлівае	няўзру́шлівага	няўзру́шлівых
Д.	няўзру́шліваму	няўзру́шлівай	няўзру́шліваму	няўзру́шлівым
В.	няўзру́шлівы (неадуш.) няўзру́шлівага (адуш.)	няўзру́шлівую	няўзру́шлівае	няўзру́шлівыя (неадуш.) няўзру́шлівых (адуш.)
Т.	няўзру́шлівым	няўзру́шлівай няўзру́шліваю	няўзру́шлівым	няўзру́шлівымі
М.	няўзру́шлівым	няўзру́шлівай	няўзру́шлівым	няўзру́шлівых

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўзру́шна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўзру́шны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзру́шны	няўзру́шная	няўзру́шнае	няўзру́шныя
Р.	няўзру́шнага	няўзру́шнай няўзру́шнае	няўзру́шнага	няўзру́шных
Д.	няўзру́шнаму	няўзру́шнай	няўзру́шнаму	няўзру́шным
В.	няўзру́шны (неадуш.) няўзру́шнага (адуш.)	няўзру́шную	няўзру́шнае	няўзру́шныя (неадуш.) няўзру́шных (адуш.)
Т.	няўзру́шным	няўзру́шнай няўзру́шнаю	няўзру́шным	няўзру́шнымі
М.	няўзру́шным	няўзру́шнай	няўзру́шным	няўзру́шных

Крыніцы: piskunou2012.

няўкла́дзісты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўкла́дзісты	няўкла́дзістая	няўкла́дзістае	няўкла́дзістыя
Р.	няўкла́дзістага	няўкла́дзістай няўкла́дзістае	няўкла́дзістага	няўкла́дзістых
Д.	няўкла́дзістаму	няўкла́дзістай	няўкла́дзістаму	няўкла́дзістым
В.	няўкла́дзісты (неадуш.) няўкла́дзістага (адуш.)	няўкла́дзістую	няўкла́дзістае	няўкла́дзістыя (неадуш.) няўкла́дзістых (адуш.)
Т.	няўкла́дзістым	няўкла́дзістай няўкла́дзістаю	няўкла́дзістым	няўкла́дзістымі
М.	няўкла́дзістым	няўкла́дзістай	няўкла́дзістым	няўкла́дзістых

Крыніцы: piskunou2012.

няўклю́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўклю́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўклю́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няўклю́дна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum