няўжы́ўчывасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няўжы́ўчывасць |
| Р. |
няўжы́ўчывасці |
| Д. |
няўжы́ўчывасці |
| В. |
няўжы́ўчывасць |
| Т. |
няўжы́ўчывасцю |
| М. |
няўжы́ўчывасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўжы́ўчывы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўжы́ўчывы |
няўжы́ўчывая |
няўжы́ўчывае |
няўжы́ўчывыя |
| Р. |
няўжы́ўчывага |
няўжы́ўчывай няўжы́ўчывае |
няўжы́ўчывага |
няўжы́ўчывых |
| Д. |
няўжы́ўчываму |
няўжы́ўчывай |
няўжы́ўчываму |
няўжы́ўчывым |
| В. |
няўжы́ўчывы (неадуш.) няўжы́ўчывага (адуш.) |
няўжы́ўчывую |
няўжы́ўчывае |
няўжы́ўчывыя (неадуш.) няўжы́ўчывых (адуш.) |
| Т. |
няўжы́ўчывым |
няўжы́ўчывай няўжы́ўчываю |
няўжы́ўчывым |
няўжы́ўчывымі |
| М. |
няўжы́ўчывым |
няўжы́ўчывай |
няўжы́ўчывым |
няўжы́ўчывых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўзбро́енасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няўзбро́енасць |
| Р. |
няўзбро́енасці |
| Д. |
няўзбро́енасці |
| В. |
няўзбро́енасць |
| Т. |
няўзбро́енасцю |
| М. |
няўзбро́енасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
няўзбро́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўзбро́ены |
няўзбро́еная |
няўзбро́енае |
няўзбро́еныя |
| Р. |
няўзбро́енага |
няўзбро́енай няўзбро́енае |
няўзбро́енага |
няўзбро́еных |
| Д. |
няўзбро́енаму |
няўзбро́енай |
няўзбро́енаму |
няўзбро́еным |
| В. |
няўзбро́ены (неадуш.) няўзбро́енага (адуш.) |
няўзбро́еную |
няўзбро́енае |
няўзбро́еныя (неадуш.) няўзбро́еных (адуш.) |
| Т. |
няўзбро́еным |
няўзбро́енай няўзбро́енаю |
няўзбро́еным |
няўзбро́енымі |
| М. |
няўзбро́еным |
няўзбро́енай |
няўзбро́еным |
няўзбро́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўзбро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўзбро́ены |
няўзбро́еная |
няўзбро́енае |
няўзбро́еныя |
| Р. |
няўзбро́енага |
няўзбро́енай няўзбро́енае |
няўзбро́енага |
няўзбро́еных |
| Д. |
няўзбро́енаму |
няўзбро́енай |
няўзбро́енаму |
няўзбро́еным |
| В. |
няўзбро́ены (неадуш.) няўзбро́енага (адуш.) |
няўзбро́еную |
няўзбро́енае |
няўзбро́еныя (неадуш.) няўзбро́еных (адуш.) |
| Т. |
няўзбро́еным |
няўзбро́енай няўзбро́енаю |
няўзбро́еным |
няўзбро́енымі |
| М. |
няўзбро́еным |
няўзбро́енай |
няўзбро́еным |
няўзбро́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўзбу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няўзбу́джаны |
няўзбу́джаная |
няўзбу́джанае |
няўзбу́джаныя |
| Р. |
няўзбу́джанага |
няўзбу́джанай няўзбу́джанае |
няўзбу́джанага |
няўзбу́джаных |
| Д. |
няўзбу́джанаму |
няўзбу́джанай |
няўзбу́джанаму |
няўзбу́джаным |
| В. |
няўзбу́джаны (неадуш.) няўзбу́джанага (адуш.) |
няўзбу́джаную |
няўзбу́джанае |
няўзбу́джаныя (неадуш.) няўзбу́джаных (адуш.) |
| Т. |
няўзбу́джаным |
няўзбу́джанай няўзбу́джанаю |
няўзбу́джаным |
няўзбу́джанымі |
| М. |
няўзбу́джаным |
няўзбу́джанай |
няўзбу́джаным |
няўзбу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
няўзбу́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няўзбу́длівасць |
| Р. |
няўзбу́длівасці |
| Д. |
няўзбу́длівасці |
| В. |
няўзбу́длівасць |
| Т. |
няўзбу́длівасцю |
| М. |
няўзбу́длівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.