прылі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылі́ты |
прылі́тая |
прылі́тае |
прылі́тыя |
| Р. |
прылі́тага |
прылі́тай прылі́тае |
прылі́тага |
прылі́тых |
| Д. |
прылі́таму |
прылі́тай |
прылі́таму |
прылі́тым |
| В. |
прылі́ты (неадуш.) прылі́тага (адуш.) |
прылі́тую |
прылі́тае |
прылі́тыя (неадуш.) прылі́тых (адуш.) |
| Т. |
прылі́тым |
прылі́тай прылі́таю |
прылі́тым |
прылі́тымі |
| М. |
прылі́тым |
прылі́тай |
прылі́тым |
прылі́тых |
Кароткая форма: прылі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прылі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прылі́ў |
прылі́вы |
| Р. |
прылі́ву |
прылі́ваў |
| Д. |
прылі́ву |
прылі́вам |
| В. |
прылі́ў |
прылі́вы |
| Т. |
прылі́вам |
прылі́вамі |
| М. |
прылі́ве |
прылі́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прылі́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылі́ўны |
прылі́ўная |
прылі́ўнае |
прылі́ўныя |
| Р. |
прылі́ўнага |
прылі́ўнай прылі́ўнае |
прылі́ўнага |
прылі́ўных |
| Д. |
прылі́ўнаму |
прылі́ўнай |
прылі́ўнаму |
прылі́ўным |
| В. |
прылі́ўны (неадуш.) прылі́ўнага (адуш.) |
прылі́ўную |
прылі́ўнае |
прылі́ўныя (неадуш.) прылі́ўных (адуш.) |
| Т. |
прылі́ўным |
прылі́ўнай прылі́ўнаю |
прылі́ўным |
прылі́ўнымі |
| М. |
прылі́ўным |
прылі́ўнай |
прылі́ўным |
прылі́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прылі́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прылье́цца прыліе́цца |
прылью́цца прылію́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прылі́ўся |
прылілі́ся |
| ж. |
прыліла́ся |
| н. |
прыліло́ся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прылі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прылі́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прылі́цце |
| Р. |
прылі́цця |
| Д. |
прылі́ццю |
| В. |
прылі́цце |
| Т. |
прылі́ццем |
| М. |
прылі́цці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
прылі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прылье́ |
прылью́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прылі́ў |
прылілі́ |
| ж. |
прыліла́ |
| н. |
прыліло́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прылі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылі́чаны |
прылі́чаная |
прылі́чанае |
прылі́чаныя |
| Р. |
прылі́чанага |
прылі́чанай прылі́чанае |
прылі́чанага |
прылі́чаных |
| Д. |
прылі́чанаму |
прылі́чанай |
прылі́чанаму |
прылі́чаным |
| В. |
прылі́чаны (неадуш.) прылі́чанага (адуш.) |
прылі́чаную |
прылі́чанае |
прылі́чаныя (неадуш.) прылі́чаных (адуш.) |
| Т. |
прылі́чаным |
прылі́чанай прылі́чанаю |
прылі́чаным |
прылі́чанымі |
| М. |
прылі́чаным |
прылі́чанай |
прылі́чаным |
прылі́чаных |
Кароткая форма: прылі́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыліча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыліча́ецца |
прыліча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыліча́ўся |
прыліча́ліся |
| ж. |
прыліча́лася |
| н. |
прыліча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.