няспра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няспра́ўлены |
няспра́ўленая |
няспра́ўленае |
няспра́ўленыя |
| Р. |
няспра́ўленага |
няспра́ўленай няспра́ўленае |
няспра́ўленага |
няспра́ўленых |
| Д. |
няспра́ўленаму |
няспра́ўленай |
няспра́ўленаму |
няспра́ўленым |
| В. |
няспра́ўлены (неадуш.) няспра́ўленага (адуш.) |
няспра́ўленую |
няспра́ўленае |
няспра́ўленыя (неадуш.) няспра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
няспра́ўленым |
няспра́ўленай няспра́ўленаю |
няспра́ўленым |
няспра́ўленымі |
| М. |
няспра́ўленым |
няспра́ўленай |
няспра́ўленым |
няспра́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
няспра́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няспра́ўна |
няспраўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няспра́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
няспра́ўнасць |
няспра́ўнасці |
| Р. |
няспра́ўнасці |
няспра́ўнасцей няспра́ўнасцяў |
| Д. |
няспра́ўнасці |
няспра́ўнасцям |
| В. |
няспра́ўнасць |
няспра́ўнасці |
| Т. |
няспра́ўнасцю |
няспра́ўнасцямі |
| М. |
няспра́ўнасці |
няспра́ўнасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няспра́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няспра́ўны |
няспра́ўная |
няспра́ўнае |
няспра́ўныя |
| Р. |
няспра́ўнага |
няспра́ўнай няспра́ўнае |
няспра́ўнага |
няспра́ўных |
| Д. |
няспра́ўнаму |
няспра́ўнай |
няспра́ўнаму |
няспра́ўным |
| В. |
няспра́ўны (неадуш.) няспра́ўнага (адуш.) |
няспра́ўную |
няспра́ўнае |
няспра́ўныя (неадуш.) няспра́ўных (адуш.) |
| Т. |
няспра́ўным |
няспра́ўнай няспра́ўнаю |
няспра́ўным |
няспра́ўнымі |
| М. |
няспра́ўным |
няспра́ўнай |
няспра́ўным |
няспра́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няспро́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няспро́шчаны |
няспро́шчаная |
няспро́шчанае |
няспро́шчаныя |
| Р. |
няспро́шчанага |
няспро́шчанай няспро́шчанае |
няспро́шчанага |
няспро́шчаных |
| Д. |
няспро́шчанаму |
няспро́шчанай |
няспро́шчанаму |
няспро́шчаным |
| В. |
няспро́шчаны (неадуш.) няспро́шчанага (адуш.) |
няспро́шчаную |
няспро́шчанае |
няспро́шчаныя (неадуш.) няспро́шчаных (адуш.) |
| Т. |
няспро́шчаным |
няспро́шчанай няспро́шчанаю |
няспро́шчаным |
няспро́шчанымі |
| М. |
няспро́шчаным |
няспро́шчанай |
няспро́шчаным |
няспро́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
няспры́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няспры́тна |
неспрытней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няспры́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няспры́тнасць |
| Р. |
няспры́тнасці |
| Д. |
няспры́тнасці |
| В. |
няспры́тнасць |
| Т. |
няспры́тнасцю |
| М. |
няспры́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няспры́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няспры́тны |
няспры́тная |
няспры́тнае |
няспры́тныя |
| Р. |
няспры́тнага |
няспры́тнай няспры́тнае |
няспры́тнага |
няспры́тных |
| Д. |
няспры́тнаму |
няспры́тнай |
няспры́тнаму |
няспры́тным |
| В. |
няспры́тны (неадуш.) няспры́тнага (адуш.) |
няспры́тную |
няспры́тнае |
няспры́тныя (неадуш.) няспры́тных (адуш.) |
| Т. |
няспры́тным |
няспры́тнай няспры́тнаю |
няспры́тным |
няспры́тнымі |
| М. |
няспры́тным |
няспры́тнай |
няспры́тным |
няспры́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.