Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

сцэментава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сцэменту́ецца сцэменту́юцца
Прошлы час
м. сцэментава́ўся сцэментава́ліся
ж. сцэментава́лася
н. сцэментава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцэментава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сцэменту́ю сцэменту́ем
2-я ас. сцэменту́еш сцэменту́еце
3-я ас. сцэменту́е сцэменту́юць
Прошлы час
м. сцэментава́ў сцэментава́лі
ж. сцэментава́ла
н. сцэментава́ла
Загадны лад
2-я ас. сцэменту́й сцэменту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сцэментава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцэменто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сцэменто́ўваю сцэменто́ўваем
2-я ас. сцэменто́ўваеш сцэменто́ўваеце
3-я ас. сцэменто́ўвае сцэменто́ўваюць
Прошлы час
м. сцэменто́ўваў сцэменто́ўвалі
ж. сцэменто́ўвала
н. сцэменто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. сцэменто́ўвай сцэменто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сцэменто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

сцэ́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сцэ́на сцэ́ны
Р. сцэ́ны сцэ́н
Д. сцэ́не сцэ́нам
В. сцэ́ну сцэ́ны
Т. сцэ́най
сцэ́наю		 сцэ́намі
М. сцэ́не сцэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцэнаграфі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сцэнаграфі́чна - -

сцэнаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцэнаграфі́чны сцэнаграфі́чная сцэнаграфі́чнае сцэнаграфі́чныя
Р. сцэнаграфі́чнага сцэнаграфі́чнай
сцэнаграфі́чнае		 сцэнаграфі́чнага сцэнаграфі́чных
Д. сцэнаграфі́чнаму сцэнаграфі́чнай сцэнаграфі́чнаму сцэнаграфі́чным
В. сцэнаграфі́чны (неадуш.)
сцэнаграфі́чнага (адуш.)		 сцэнаграфі́чную сцэнаграфі́чнае сцэнаграфі́чныя (неадуш.)
сцэнаграфі́чных (адуш.)
Т. сцэнаграфі́чным сцэнаграфі́чнай
сцэнаграфі́чнаю		 сцэнаграфі́чным сцэнаграфі́чнымі
М. сцэнаграфі́чным сцэнаграфі́чнай сцэнаграфі́чным сцэнаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сцэнагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сцэнагра́фія
Р. сцэнагра́фіі
Д. сцэнагра́фіі
В. сцэнагра́фію
Т. сцэнагра́фіяй
сцэнагра́фіяю
М. сцэнагра́фіі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

сцэна́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцэна́р сцэна́ры
Р. сцэна́ра сцэна́раў
Д. сцэна́ру сцэна́рам
В. сцэна́р сцэна́ры
Т. сцэна́рам сцэна́рамі
М. сцэна́ры сцэна́рах

Крыніцы: piskunou2012.

сцэна́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сцэна́рна - -

сцэна́рна-кіназна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцэна́рна-кіназна́ўчы сцэна́рна-кіназна́ўчая сцэна́рна-кіназна́ўчае сцэна́рна-кіназна́ўчыя
Р. сцэна́рна-кіназна́ўчага сцэна́рна-кіназна́ўчай
сцэна́рна-кіназна́ўчае		 сцэна́рна-кіназна́ўчага сцэна́рна-кіназна́ўчых
Д. сцэна́рна-кіназна́ўчаму сцэна́рна-кіназна́ўчай сцэна́рна-кіназна́ўчаму сцэна́рна-кіназна́ўчым
В. сцэна́рна-кіназна́ўчы (неадуш.)
сцэна́рна-кіназна́ўчага (адуш.)		 сцэна́рна-кіназна́ўчую сцэна́рна-кіназна́ўчае сцэна́рна-кіназна́ўчыя (неадуш.)
сцэна́рна-кіназна́ўчых (адуш.)
Т. сцэна́рна-кіназна́ўчым сцэна́рна-кіназна́ўчай
сцэна́рна-кіназна́ўчаю		 сцэна́рна-кіназна́ўчым сцэна́рна-кіназна́ўчымі
М. сцэна́рна-кіназна́ўчым сцэна́рна-кіназна́ўчай сцэна́рна-кіназна́ўчым сцэна́рна-кіназна́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.