няру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няру́шаны |
няру́шаная |
няру́шанае |
няру́шаныя |
| Р. |
няру́шанага |
няру́шанай няру́шанае |
няру́шанага |
няру́шаных |
| Д. |
няру́шанаму |
няру́шанай |
няру́шанаму |
няру́шаным |
| В. |
няру́шаны (неадуш.) няру́шанага (адуш.) |
няру́шаную |
няру́шанае |
няру́шаныя (неадуш.) няру́шаных (адуш.) |
| Т. |
няру́шаным |
няру́шанай няру́шанаю |
няру́шаным |
няру́шанымі |
| М. |
няру́шаным |
няру́шанай |
няру́шаным |
няру́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
няры́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няры́начны |
няры́начная |
няры́начнае |
няры́начныя |
| Р. |
няры́начнага |
няры́начнай няры́начнае |
няры́начнага |
няры́начных |
| Д. |
няры́начнаму |
няры́начнай |
няры́начнаму |
няры́начным |
| В. |
няры́начны (неадуш.) няры́начнага (адуш.) |
няры́начную |
няры́начнае |
няры́начныя (неадуш.) няры́начных (адуш.) |
| Т. |
няры́начным |
няры́начнай няры́начнаю |
няры́начным |
няры́начнымі |
| М. |
няры́начным |
няры́начнай |
няры́начным |
няры́начных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
нярэ́дка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нярэ́дка |
нерадзей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нярэ́дкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нярэ́дкасць |
| Р. |
нярэ́дкасці |
| Д. |
нярэ́дкасці |
| В. |
нярэ́дкасць |
| Т. |
нярэ́дкасцю |
| М. |
нярэ́дкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
нярэ́дкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нярэ́дкі |
нярэ́дкая |
нярэ́дкае |
нярэ́дкія |
| Р. |
нярэ́дкага |
нярэ́дкай нярэ́дкае |
нярэ́дкага |
нярэ́дкіх |
| Д. |
нярэ́дкаму |
нярэ́дкай |
нярэ́дкаму |
нярэ́дкім |
| В. |
нярэ́дкі (неадуш.) нярэ́дкага (адуш.) |
нярэ́дкую |
нярэ́дкае |
нярэ́дкія (неадуш.) нярэ́дкіх (адуш.) |
| Т. |
нярэ́дкім |
нярэ́дкай нярэ́дкаю |
нярэ́дкім |
нярэ́дкімі |
| М. |
нярэ́дкім |
нярэ́дкай |
нярэ́дкім |
нярэ́дкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нярэ́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нярэ́жка |
нярэ́жкі |
| Р. |
нярэ́жкі |
нярэ́жак |
| Д. |
нярэ́жцы |
нярэ́жкам |
| В. |
нярэ́жку |
нярэ́жкі |
| Т. |
нярэ́жкай нярэ́жкаю |
нярэ́жкамі |
| М. |
нярэ́жцы |
нярэ́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нярэ́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нярэ́заны |
нярэ́заная |
нярэ́занае |
нярэ́заныя |
| Р. |
нярэ́занага |
нярэ́занай нярэ́занае |
нярэ́занага |
нярэ́заных |
| Д. |
нярэ́занаму |
нярэ́занай |
нярэ́занаму |
нярэ́заным |
| В. |
нярэ́заны (неадуш.) нярэ́занага (адуш.) |
нярэ́заную |
нярэ́занае |
нярэ́заныя (неадуш.) нярэ́заных (адуш.) |
| Т. |
нярэ́заным |
нярэ́занай нярэ́занаю |
нярэ́заным |
нярэ́занымі |
| М. |
нярэ́заным |
нярэ́занай |
нярэ́заным |
нярэ́заных |
Крыніцы:
piskunou2012.