няру́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няру́дны |
няру́дная |
няру́днае |
няру́дныя |
| Р. |
няру́днага |
няру́днай няру́днае |
няру́днага |
няру́дных |
| Д. |
няру́днаму |
няру́днай |
няру́днаму |
няру́дным |
| В. |
няру́дны (неадуш.) няру́днага (адуш.) |
няру́дную |
няру́днае |
няру́дныя (неадуш.) няру́дных (адуш.) |
| Т. |
няру́дным |
няру́днай няру́днаю |
няру́дным |
няру́днымі |
| М. |
няру́дным |
няру́днай |
няру́дным |
няру́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няру́патлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няру́патлівасць |
| Р. |
няру́патлівасці |
| Д. |
няру́патлівасці |
| В. |
няру́патлівасць |
| Т. |
няру́патлівасцю |
| М. |
няру́патлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
няру́пнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няру́пнасць |
| Р. |
няру́пнасці |
| Д. |
няру́пнасці |
| В. |
няру́пнасць |
| Т. |
няру́пнасцю |
| М. |
няру́пнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.