няпэ́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпэ́ўны |
няпэ́ўная |
няпэ́ўнае |
няпэ́ўныя |
| Р. |
няпэ́ўнага |
няпэ́ўнай няпэ́ўнае |
няпэ́ўнага |
няпэ́ўных |
| Д. |
няпэ́ўнаму |
няпэ́ўнай |
няпэ́ўнаму |
няпэ́ўным |
| В. |
няпэ́ўны (неадуш.) няпэ́ўнага (адуш.) |
няпэ́ўную |
няпэ́ўнае |
няпэ́ўныя (неадуш.) няпэ́ўных (адуш.) |
| Т. |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнай няпэ́ўнаю |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнымі |
| М. |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнай |
няпэ́ўным |
няпэ́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няпэ́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няпэ́ўны |
няпэ́ўная |
няпэ́ўнае |
няпэ́ўныя |
| Р. |
няпэ́ўнага |
няпэ́ўнай няпэ́ўнае |
няпэ́ўнага |
няпэ́ўных |
| Д. |
няпэ́ўнаму |
няпэ́ўнай |
няпэ́ўнаму |
няпэ́ўным |
| В. |
няпэ́ўны (неадуш.) няпэ́ўнага (адуш.) |
няпэ́ўную |
няпэ́ўнае |
няпэ́ўныя (неадуш.) няпэ́ўных (адуш.) |
| Т. |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнай няпэ́ўнаю |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнымі |
| М. |
няпэ́ўным |
няпэ́ўнай |
няпэ́ўным |
няпэ́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няра́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няра́д |
| Р. |
няра́ду |
| Д. |
няра́ду |
| В. |
няра́д |
| Т. |
няра́дам |
| М. |
няра́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
няра́дасна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| няра́дасна |
няра́дасней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няра́даснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няра́даснасць |
| Р. |
няра́даснасці |
| Д. |
няра́даснасці |
| В. |
няра́даснасць |
| Т. |
няра́даснасцю |
| М. |
няра́даснасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
няра́дасны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няра́дасны |
няра́дасная |
няра́даснае |
няра́дасныя |
| Р. |
няра́даснага |
няра́даснай няра́даснае |
няра́даснага |
няра́дасных |
| Д. |
няра́даснаму |
няра́даснай |
няра́даснаму |
няра́дасным |
| В. |
няра́дасны (неадуш.) няра́даснага (адуш.) |
няра́дасную |
няра́даснае |
няра́дасныя (неадуш.) няра́дасных (адуш.) |
| Т. |
няра́дасным |
няра́даснай няра́даснаю |
няра́дасным |
няра́даснымі |
| М. |
няра́дасным |
няра́даснай |
няра́дасным |
няра́дасных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няра́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няра́днасць |
| Р. |
няра́днасці |
| Д. |
няра́днасці |
| В. |
няра́днасць |
| Т. |
няра́днасцю |
| М. |
няра́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.