Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя

нямо́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́шчаны нямо́шчаная нямо́шчанае нямо́шчаныя
Р. нямо́шчанага нямо́шчанай
нямо́шчанае		 нямо́шчанага нямо́шчаных
Д. нямо́шчанаму нямо́шчанай нямо́шчанаму нямо́шчаным
В. нямо́шчаны (неадуш.)
нямо́шчанага (адуш.)		 нямо́шчаную нямо́шчанае нямо́шчаныя (неадуш.)
нямо́шчаных (адуш.)
Т. нямо́шчаным нямо́шчанай
нямо́шчанаю		 нямо́шчаным нямо́шчанымі
М. нямо́шчаным нямо́шчанай нямо́шчаным нямо́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нямру́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямру́чы нямру́чая нямру́чае нямру́чыя
Р. нямру́чага нямру́чай
нямру́чае		 нямру́чага нямру́чых
Д. нямру́чаму нямру́чай нямру́чаму нямру́чым
В. нямру́чы (неадуш.)
нямру́чага (адуш.)		 нямру́чую нямру́чае нямру́чыя (неадуш.)
нямру́чых (адуш.)
Т. нямру́чым нямру́чай
нямру́чаю		 нямру́чым нямру́чымі
М. нямру́чым нямру́чай нямру́чым нямру́чых

Крыніцы: piskunou2012.

няму́дра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няму́дра - -

Крыніцы: piskunou2012.

няму́дры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няму́дры няму́драя няму́драе няму́дрыя
Р. няму́драга няму́драй
няму́драе		 няму́драга няму́дрых
Д. няму́драму няму́драй няму́драму няму́дрым
В. няму́дры (неадуш.)
няму́драга (адуш.)		 няму́друю няму́драе няму́дрыя (неадуш.)
няму́дрых (адуш.)
Т. няму́дрым няму́драй
няму́драю		 няму́дрым няму́дрымі
М. няму́дрым няму́драй няму́дрым няму́дрых

Крыніцы: piskunou2012.

нямы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямы́ няма́я нямо́е нямы́я
Р. нямо́га нямо́й
нямо́е		 нямо́га нямы́х
Д. нямо́му нямо́й нямо́му нямы́м
В. нямы́ (неадуш.)
нямо́га (адуш.)		 няму́ю нямо́е нямы́я (неадуш.)
нямы́х (адуш.)
Т. нямы́м нямо́й
нямо́ю		 нямы́м нямы́мі
М. нямы́м нямо́й нямы́м нямы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. нямы́ нямы́я
Р. нямо́га нямы́х
Д. нямо́му нямы́м
В. нямо́га нямы́х
Т. нямы́м нямы́мі
М. нямы́м нямы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямы́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямы́ты нямы́тая нямы́тае нямы́тыя
Р. нямы́тага нямы́тай
нямы́тае		 нямы́тага нямы́тых
Д. нямы́таму нямы́тай нямы́таму нямы́тым
В. нямы́ты (неадуш.)
нямы́тага (адуш.)		 нямы́тую нямы́тае нямы́тыя (неадуш.)
нямы́тых (адуш.)
Т. нямы́тым нямы́тай
нямы́таю		 нямы́тым нямы́тымі
М. нямы́тым нямы́тай нямы́тым нямы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нямы́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нямы́цік нямы́цікі
Р. нямы́ціка нямы́цікаў
Д. нямы́ціку нямы́цікам
В. нямы́ціка нямы́цікаў
Т. нямы́цікам нямы́цікамі
М. нямы́ціку нямы́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

нямэ́тава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нямэ́тава - -

нямэ́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямэ́тавы нямэ́тавая нямэ́тавае нямэ́тавыя
Р. нямэ́тавага нямэ́тавай
нямэ́тавае		 нямэ́тавага нямэ́тавых
Д. нямэ́таваму нямэ́тавай нямэ́таваму нямэ́тавым
В. нямэ́тавы (неадуш.)
нямэ́тавага (адуш.)		 нямэ́тавую нямэ́тавае нямэ́тавыя (неадуш.)
нямэ́тавых (адуш.)
Т. нямэ́тавым нямэ́тавай
нямэ́таваю		 нямэ́тавым нямэ́тавымі
М. нямэ́тавым нямэ́тавай нямэ́тавым нямэ́тавых

Крыніцы: piskunou2012.