Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

нямо́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́дны нямо́дная нямо́днае нямо́дныя
Р. нямо́днага нямо́днай
нямо́днае
нямо́днага нямо́дных
Д. нямо́днаму нямо́днай нямо́днаму нямо́дным
В. нямо́дны (неадуш.)
нямо́днага (адуш.)
нямо́дную нямо́днае нямо́дныя (неадуш.)
нямо́дных (адуш.)
Т. нямо́дным нямо́днай
нямо́днаю
нямо́дным нямо́днымі
М. нямо́дным нямо́днай нямо́дным нямо́дных

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нямо́жна - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. нямо́жнасць нямо́жнасці
Р. нямо́жнасці нямо́жнасцяў
нямо́жнасцей
Д. нямо́жнасці нямо́жнасцям
В. нямо́жнасць нямо́жнасці
Т. нямо́жнасцю нямо́жнасцямі
М. нямо́жнасці нямо́жнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́жны нямо́жная нямо́жнае нямо́жныя
Р. нямо́жнага нямо́жнай
нямо́жнае
нямо́жнага нямо́жных
Д. нямо́жнаму нямо́жнай нямо́жнаму нямо́жным
В. нямо́жны (неадуш.)
нямо́жнага (адуш.)
нямо́жную нямо́жнае нямо́жныя (неадуш.)
нямо́жных (адуш.)
Т. нямо́жным нямо́жнай
нямо́жнаю
нямо́жным нямо́жнымі
М. нямо́жным нямо́жнай нямо́жным нямо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Нямо́йта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Нямо́йта
Р. Нямо́йты
Д. Нямо́йце
В. Нямо́йту
Т. Нямо́йтай
Нямо́йтаю
М. Нямо́йце

нямо́йтаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́йтаўскі нямо́йтаўская нямо́йтаўскае нямо́йтаўскія
Р. нямо́йтаўскага нямо́йтаўскай
нямо́йтаўскае
нямо́йтаўскага нямо́йтаўскіх
Д. нямо́йтаўскаму нямо́йтаўскай нямо́йтаўскаму нямо́йтаўскім
В. нямо́йтаўскі (неадуш.)
нямо́йтаўскага (адуш.)
нямо́йтаўскую нямо́йтаўскае нямо́йтаўскія (неадуш.)
нямо́йтаўскіх (адуш.)
Т. нямо́йтаўскім нямо́йтаўскай
нямо́йтаўскаю
нямо́йтаўскім нямо́йтаўскімі
М. нямо́йтаўскім нямо́йтаўскай нямо́йтаўскім нямо́йтаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́латы нямо́латая нямо́латае нямо́латыя
Р. нямо́латага нямо́латай
нямо́латае
нямо́латага нямо́латых
Д. нямо́латаму нямо́латай нямо́латаму нямо́латым
В. нямо́латы (неадуш.)
нямо́латага (адуш.)
нямо́латую нямо́латае нямо́латыя (неадуш.)
нямо́латых (адуш.)
Т. нямо́латым нямо́латай
нямо́латаю
нямо́латым нямо́латымі
М. нямо́латым нямо́латай нямо́латым нямо́латых

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямо́латы нямо́латая нямо́латае нямо́латыя
Р. нямо́латага нямо́латай
нямо́латае
нямо́латага нямо́латых
Д. нямо́латаму нямо́латай нямо́латаму нямо́латым
В. нямо́латы (неадуш.)
нямо́латага (адуш.)
нямо́латую нямо́латае нямо́латыя (неадуш.)
нямо́латых (адуш.)
Т. нямо́латым нямо́латай
нямо́латаю
нямо́латым нямо́латымі
М. нямо́латым нямо́латай нямо́латым нямо́латых

Крыніцы: piskunou2012.

нямонахраматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нямонахраматы́чны нямонахраматы́чная нямонахраматы́чнае нямонахраматы́чныя
Р. нямонахраматы́чнага нямонахраматы́чнай
нямонахраматы́чнае
нямонахраматы́чнага нямонахраматы́чных
Д. нямонахраматы́чнаму нямонахраматы́чнай нямонахраматы́чнаму нямонахраматы́чным
В. нямонахраматы́чны (неадуш.)
нямонахраматы́чнага (адуш.)
нямонахраматы́чную нямонахраматы́чнае нямонахраматы́чныя (неадуш.)
нямонахраматы́чных (адуш.)
Т. нямонахраматы́чным нямонахраматы́чнай
нямонахраматы́чнаю
нямонахраматы́чным нямонахраматы́чнымі
М. нямонахраматы́чным нямонахраматы́чнай нямонахраматы́чным нямонахраматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Нямо́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нямо́ні
Р. Нямо́нь
Нямо́няў
Д. Нямо́ням
В. Нямо́ні
Т. Нямо́нямі
М. Нямо́нях