Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

хвілі́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвілі́нны хвілі́нная хвілі́ннае хвілі́нныя
Р. хвілі́ннага хвілі́ннай
хвілі́ннае
хвілі́ннага хвілі́нных
Д. хвілі́ннаму хвілі́ннай хвілі́ннаму хвілі́нным
В. хвілі́нны (неадуш.)
хвілі́ннага (адуш.)
хвілі́нную хвілі́ннае хвілі́нныя (неадуш.)
хвілі́нных (адуш.)
Т. хвілі́нным хвілі́ннай
хвілі́ннаю
хвілі́нным хвілі́ннымі
М. хвілі́нным хвілі́ннай хвілі́нным хвілі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хвілі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвілі́нны хвілі́нная хвілі́ннае хвілі́нныя
Р. хвілі́ннага хвілі́ннай
хвілі́ннае
хвілі́ннага хвілі́нных
Д. хвілі́ннаму хвілі́ннай хвілі́ннаму хвілі́нным
В. хвілі́нны (неадуш.)
хвілі́ннага (адуш.)
хвілі́нную хвілі́ннае хвілі́нныя (неадуш.)
хвілі́нных (адуш.)
Т. хвілі́нным хвілі́ннай
хвілі́ннаю
хвілі́нным хвілі́ннымі
М. хвілі́нным хвілі́ннай хвілі́нным хвілі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хві́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хві́ля хві́лі
Р. хві́лі хві́ль
Д. хві́лі хві́лям
В. хві́лю хві́лі
Т. хві́ляй
хві́ляю
хві́лямі
М. хві́лі хві́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Хвіняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хвіняві́чы
Р. Хвіняві́ч
Хвіняві́чаў
Д. Хвіняві́чам
В. Хвіняві́чы
Т. Хвіняві́чамі
М. Хвіняві́чах

хві́цнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хві́цну хві́цнем
2-я ас. хві́цнеш хві́цнеце
3-я ас. хві́цне хві́цнуць
Прошлы час
м. хві́цнуў хві́цнулі
ж. хві́цнула
н. хві́цнула
Загадны лад
2-я ас. хві́цні хві́цніце
Дзеепрыслоўе
прош. час хві́цнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

хві́ць

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Хво́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хво́ева
Р. Хво́ева
Д. Хво́еву
В. Хво́ева
Т. Хво́евам
М. Хво́еве

хво́істы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́істы хво́істая хво́істае хво́істыя
Р. хво́істага хво́істай
хво́істае
хво́істага хво́істых
Д. хво́істаму хво́істай хво́істаму хво́істым
В. хво́істы
хво́істага
хво́істую хво́істае хво́істыя
Т. хво́істым хво́істай
хво́істаю
хво́істым хво́істымі
М. хво́істым хво́істай хво́істым хво́істых

хво́йка

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хво́йка хво́йкі
Р. хво́йкі хво́ек
Д. хво́йцы хво́йкам
В. хво́йку хво́ек
Т. хво́йкай
хво́йкаю
хво́йкамі
М. хво́йцы хво́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

хво́йка

‘ігліца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хво́йка
Р. хво́йкі
Д. хво́йцы
В. хво́йку
Т. хво́йкай
хво́йкаю
М. хво́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.