хвілі́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хвілі́нны |
хвілі́нная |
хвілі́ннае |
хвілі́нныя |
Р. |
хвілі́ннага |
хвілі́ннай хвілі́ннае |
хвілі́ннага |
хвілі́нных |
Д. |
хвілі́ннаму |
хвілі́ннай |
хвілі́ннаму |
хвілі́нным |
В. |
хвілі́нны (неадуш.) хвілі́ннага (адуш.) |
хвілі́нную |
хвілі́ннае |
хвілі́нныя (неадуш.) хвілі́нных (адуш.) |
Т. |
хвілі́нным |
хвілі́ннай хвілі́ннаю |
хвілі́нным |
хвілі́ннымі |
М. |
хвілі́нным |
хвілі́ннай |
хвілі́нным |
хвілі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хвілі́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хвілі́нны |
хвілі́нная |
хвілі́ннае |
хвілі́нныя |
Р. |
хвілі́ннага |
хвілі́ннай хвілі́ннае |
хвілі́ннага |
хвілі́нных |
Д. |
хвілі́ннаму |
хвілі́ннай |
хвілі́ннаму |
хвілі́нным |
В. |
хвілі́нны (неадуш.) хвілі́ннага (адуш.) |
хвілі́нную |
хвілі́ннае |
хвілі́нныя (неадуш.) хвілі́нных (адуш.) |
Т. |
хвілі́нным |
хвілі́ннай хвілі́ннаю |
хвілі́нным |
хвілі́ннымі |
М. |
хвілі́нным |
хвілі́ннай |
хвілі́нным |
хвілі́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хві́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хві́ля |
хві́лі |
Р. |
хві́лі |
хві́ль |
Д. |
хві́лі |
хві́лям |
В. |
хві́лю |
хві́лі |
Т. |
хві́ляй хві́ляю |
хві́лямі |
М. |
хві́лі |
хві́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Хвіняві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хвіняві́чы |
Р. |
Хвіняві́ч Хвіняві́чаў |
Д. |
Хвіняві́чам |
В. |
Хвіняві́чы |
Т. |
Хвіняві́чамі |
М. |
Хвіняві́чах |
хві́цнуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хві́цну |
хві́цнем |
2-я ас. |
хві́цнеш |
хві́цнеце |
3-я ас. |
хві́цне |
хві́цнуць |
Прошлы час |
м. |
хві́цнуў |
хві́цнулі |
ж. |
хві́цнула |
н. |
хві́цнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
хві́цні |
хві́цніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хві́цнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хво́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хво́ева |
Р. |
Хво́ева |
Д. |
Хво́еву |
В. |
Хво́ева |
Т. |
Хво́евам |
М. |
Хво́еве |
хво́йка
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хво́йка |
хво́йкі |
Р. |
хво́йкі |
хво́ек |
Д. |
хво́йцы |
хво́йкам |
В. |
хво́йку |
хво́ек |
Т. |
хво́йкай хво́йкаю |
хво́йкамі |
М. |
хво́йцы |
хво́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
хво́йка
‘ігліца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
хво́йка |
Р. |
хво́йкі |
Д. |
хво́йцы |
В. |
хво́йку |
Т. |
хво́йкай хво́йкаю |
М. |
хво́йцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.