слава́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
слава́цкі |
слава́цкая |
слава́цкае |
слава́цкія |
Р. |
слава́цкага |
слава́цкай слава́цкае |
слава́цкага |
слава́цкіх |
Д. |
слава́цкаму |
слава́цкай |
слава́цкаму |
слава́цкім |
В. |
слава́цкі (неадуш.) слава́цкага (адуш.) |
слава́цкую |
слава́цкае |
слава́цкія (неадуш.) слава́цкіх (адуш.) |
Т. |
слава́цкім |
слава́цкай слава́цкаю |
слава́цкім |
слава́цкімі |
М. |
слава́цкім |
слава́цкай |
слава́цкім |
слава́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слава́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слава́чка |
слава́чкі |
Р. |
слава́чкі |
слава́чак |
Д. |
слава́чцы |
слава́чкам |
В. |
слава́чку |
слава́чак |
Т. |
слава́чкай слава́чкаю |
слава́чкамі |
М. |
слава́чцы |
слава́чках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
славе́не
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
славе́не |
Р. |
славе́н |
Д. |
славе́нам |
В. |
славе́н |
Т. |
славе́намі |
М. |
славе́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
славе́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
славе́нец |
славе́нцы |
Р. |
славе́нца |
славе́нцаў |
Д. |
славе́нцу |
славе́нцам |
В. |
славе́нца |
славе́нцаў |
Т. |
славе́нцам |
славе́нцамі |
М. |
славе́нцу |
славе́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Славе́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Славе́ні |
Р. |
Славе́нь Славе́няў |
Д. |
Славе́ням |
В. |
Славе́ні |
Т. |
Славе́нямі |
М. |
Славе́нях |
Славе́нія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Славе́нія |
Р. |
Славе́ніі |
Д. |
Славе́ніі |
В. |
Славе́нію |
Т. |
Славе́ніяй Славе́ніяю |
М. |
Славе́ніі |