гада́льнік
‘той, хто гадае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гада́льнік |
гада́льнікі |
| Р. |
гада́льніка |
гада́льнікаў |
| Д. |
гада́льніку |
гада́льнікам |
| В. |
гада́льніка |
гада́льнікаў |
| Т. |
гада́льнікам |
гада́льнікамі |
| М. |
гада́льніку |
гада́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гада́льнік
‘тое, па чым ці з дапамогай чаго гадаюць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гада́льнік |
гада́льнікі |
| Р. |
гада́льніка |
гада́льнікаў |
| Д. |
гада́льніку |
гада́льнікам |
| В. |
гада́льнік |
гада́льнікі |
| Т. |
гада́льнікам |
гада́льнікамі |
| М. |
гада́льніку |
гада́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гада́льніца |
гада́льніцы |
| Р. |
гада́льніцы |
гада́льніц |
| Д. |
гада́льніцы |
гада́льніцам |
| В. |
гада́льніцу |
гада́льніц |
| Т. |
гада́льніцай гада́льніцаю |
гада́льніцамі |
| М. |
гада́льніцы |
гада́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гада́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гада́льны |
гада́льная |
гада́льнае |
гада́льныя |
| Р. |
гада́льнага |
гада́льнай гада́льнае |
гада́льнага |
гада́льных |
| Д. |
гада́льнаму |
гада́льнай |
гада́льнаму |
гада́льным |
| В. |
гада́льны (неадуш.) гада́льнага (адуш.) |
гада́льную |
гада́льнае |
гада́льныя (неадуш.) гада́льных (адуш.) |
| Т. |
гада́льным |
гада́льнай гада́льнаю |
гада́льным |
гада́льнымі |
| М. |
гада́льным |
гада́льнай |
гада́льным |
гада́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гада́мі
прыслоўе, утворана ад назоўніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гада́мі |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гадані́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гадані́на |
| Р. |
гадані́ны |
| Д. |
гадані́не |
| В. |
гадані́ну |
| Т. |
гадані́най гадані́наю |
| М. |
гадані́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
гада́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гада́нка |
гада́нкі |
| Р. |
гада́нкі |
гада́нак |
| Д. |
гада́нцы |
гада́нкам |
| В. |
гада́нку |
гада́нкі |
| Т. |
гада́нкай гада́нкаю |
гада́нкамі |
| М. |
гада́нцы |
гада́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гада́нне |
гада́нні |
| Р. |
гада́ння |
гада́нняў |
| Д. |
гада́нню |
гада́нням |
| В. |
гада́нне |
гада́нні |
| Т. |
гада́ннем |
гада́ннямі |
| М. |
гада́нні |
гада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
га́дасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
га́дасць |
га́дасці |
| Р. |
га́дасці |
га́дасцей га́дасцяў |
| Д. |
га́дасці |
га́дасцям |
| В. |
га́дасць |
га́дасці |
| Т. |
га́дасцю |
га́дасцямі |
| М. |
га́дасці |
га́дасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.