Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

нязле́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязле́чаны нязле́чаная нязле́чанае нязле́чаныя
Р. нязле́чанага нязле́чанай
нязле́чанае
нязле́чанага нязле́чаных
Д. нязле́чанаму нязле́чанай нязле́чанаму нязле́чаным
В. нязле́чаны (неадуш.)
нязле́чанага (адуш.)
нязле́чаную нязле́чанае нязле́чаныя (неадуш.)
нязле́чаных (адуш.)
Т. нязле́чаным нязле́чанай
нязле́чанаю
нязле́чаным нязле́чанымі
М. нязле́чаным нязле́чанай нязле́чаным нязле́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

нязлі́чанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязлі́чанасць
Р. нязлі́чанасці
Д. нязлі́чанасці
В. нязлі́чанасць
Т. нязлі́чанасцю
М. нязлі́чанасці

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́мкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязло́мкасць
Р. нязло́мкасці
Д. нязло́мкасці
В. нязло́мкасць
Т. нязло́мкасцю
М. нязло́мкасці

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́мкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́мкі нязло́мкая нязло́мкае нязло́мкія
Р. нязло́мкага нязло́мкай
нязло́мкае
нязло́мкага нязло́мкіх
Д. нязло́мкаму нязло́мкай нязло́мкаму нязло́мкім
В. нязло́мкі (неадуш.)
нязло́мкага (адуш.)
нязло́мкую нязло́мкае нязло́мкія (неадуш.)
нязло́мкіх (адуш.)
Т. нязло́мкім нязло́мкай
нязло́мкаю
нязло́мкім нязло́мкімі
М. нязло́мкім нязло́мкай нязло́мкім нязло́мкіх

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́млены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́млены нязло́мленая нязло́мленае нязло́мленыя
Р. нязло́мленага нязло́мленай
нязло́мленае
нязло́мленага нязло́мленых
Д. нязло́мленаму нязло́мленай нязло́мленаму нязло́мленым
В. нязло́млены (неадуш.)
нязло́мленага (адуш.)
нязло́мленую нязло́мленае нязло́мленыя (неадуш.)
нязло́мленых (адуш.)
Т. нязло́мленым нязло́мленай
нязло́мленаю
нязло́мленым нязло́мленымі
М. нязло́мленым нязло́мленай нязло́мленым нязло́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́млены нязло́мленая нязло́мленае нязло́мленыя
Р. нязло́мленага нязло́мленай
нязло́мленае
нязло́мленага нязло́мленых
Д. нязло́мленаму нязло́мленай нязло́мленаму нязло́мленым
В. нязло́млены (неадуш.)
нязло́мленага (адуш.)
нязло́мленую нязло́мленае нязло́мленыя (неадуш.)
нязло́мленых (адуш.)
Т. нязло́мленым нязло́мленай
нязло́мленаю
нязло́мленым нязло́мленымі
М. нязло́мленым нязло́мленай нязло́мленым нязло́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нязло́мна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нязло́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязло́мнасць
Р. нязло́мнасці
Д. нязло́мнасці
В. нязло́мнасць
Т. нязло́мнасцю
М. нязло́мнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нязло́мнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нязло́мнік нязло́мнікі
Р. нязло́мніка нязло́мнікаў
Д. нязло́мніку нязло́мнікам
В. нязло́мніка нязло́мнікаў
Т. нязло́мнікам нязло́мнікамі
М. нязло́мніку нязло́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

нязло́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязло́мны нязло́мная нязло́мнае нязло́мныя
Р. нязло́мнага нязло́мнай
нязло́мнае
нязло́мнага нязло́мных
Д. нязло́мнаму нязло́мнай нязло́мнаму нязло́мным
В. нязло́мны (неадуш.)
нязло́мнага (адуш.)
нязло́мную нязло́мнае нязло́мныя (неадуш.)
нязло́мных (адуш.)
Т. нязло́мным нязло́мнай
нязло́мнаю
нязло́мным нязло́мнымі
М. нязло́мным нязло́мнай нязло́мным нязло́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.