нязле́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязле́чаны |
нязле́чаная |
нязле́чанае |
нязле́чаныя |
| Р. |
нязле́чанага |
нязле́чанай нязле́чанае |
нязле́чанага |
нязле́чаных |
| Д. |
нязле́чанаму |
нязле́чанай |
нязле́чанаму |
нязле́чаным |
| В. |
нязле́чаны (неадуш.) нязле́чанага (адуш.) |
нязле́чаную |
нязле́чанае |
нязле́чаныя (неадуш.) нязле́чаных (адуш.) |
| Т. |
нязле́чаным |
нязле́чанай нязле́чанаю |
нязле́чаным |
нязле́чанымі |
| М. |
нязле́чаным |
нязле́чанай |
нязле́чаным |
нязле́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязлі́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязлі́чанасць |
| Р. |
нязлі́чанасці |
| Д. |
нязлі́чанасці |
| В. |
нязлі́чанасць |
| Т. |
нязлі́чанасцю |
| М. |
нязлі́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязло́мкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязло́мкасць |
| Р. |
нязло́мкасці |
| Д. |
нязло́мкасці |
| В. |
нязло́мкасць |
| Т. |
нязло́мкасцю |
| М. |
нязло́мкасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязло́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязло́млены |
нязло́мленая |
нязло́мленае |
нязло́мленыя |
| Р. |
нязло́мленага |
нязло́мленай нязло́мленае |
нязло́мленага |
нязло́мленых |
| Д. |
нязло́мленаму |
нязло́мленай |
нязло́мленаму |
нязло́мленым |
| В. |
нязло́млены (неадуш.) нязло́мленага (адуш.) |
нязло́мленую |
нязло́мленае |
нязло́мленыя (неадуш.) нязло́мленых (адуш.) |
| Т. |
нязло́мленым |
нязло́мленай нязло́мленаю |
нязло́мленым |
нязло́мленымі |
| М. |
нязло́мленым |
нязло́мленай |
нязло́мленым |
нязло́мленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязло́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нязло́мна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нязло́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязло́мнасць |
| Р. |
нязло́мнасці |
| Д. |
нязло́мнасці |
| В. |
нязло́мнасць |
| Т. |
нязло́мнасцю |
| М. |
нязло́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нязло́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нязло́мнік |
нязло́мнікі |
| Р. |
нязло́мніка |
нязло́мнікаў |
| Д. |
нязло́мніку |
нязло́мнікам |
| В. |
нязло́мніка |
нязло́мнікаў |
| Т. |
нязло́мнікам |
нязло́мнікамі |
| М. |
нязло́мніку |
нязло́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязло́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязло́мны |
нязло́мная |
нязло́мнае |
нязло́мныя |
| Р. |
нязло́мнага |
нязло́мнай нязло́мнае |
нязло́мнага |
нязло́мных |
| Д. |
нязло́мнаму |
нязло́мнай |
нязло́мнаму |
нязло́мным |
| В. |
нязло́мны (неадуш.) нязло́мнага (адуш.) |
нязло́мную |
нязло́мнае |
нязло́мныя (неадуш.) нязло́мных (адуш.) |
| Т. |
нязло́мным |
нязло́мнай нязло́мнаю |
нязло́мным |
нязло́мнымі |
| М. |
нязло́мным |
нязло́мнай |
нязло́мным |
нязло́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.