Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

ініцыя́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ініцыя́тарства
Р. ініцыя́тарства
Д. ініцыя́тарству
В. ініцыя́тарства
Т. ініцыя́тарствам
М. ініцыя́тарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ініцыяты́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ініцыяты́ва ініцыяты́вы
Р. ініцыяты́вы ініцыяты́ў
Д. ініцыяты́ве ініцыяты́вам
В. ініцыяты́ву ініцыяты́вы
Т. ініцыяты́вай
ініцыяты́ваю		 ініцыяты́вамі
М. ініцыяты́ве ініцыяты́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ініцыяты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ініцыяты́ўна ініцыяты́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ініцыяты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ініцыяты́ўнасць
Р. ініцыяты́ўнасці
Д. ініцыяты́ўнасці
В. ініцыяты́ўнасць
Т. ініцыяты́ўнасцю
М. ініцыяты́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ініцыяты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ініцыяты́ўны ініцыяты́ўная ініцыяты́ўнае ініцыяты́ўныя
Р. ініцыяты́ўнага ініцыяты́ўнай
ініцыяты́ўнае		 ініцыяты́ўнага ініцыяты́ўных
Д. ініцыяты́ўнаму ініцыяты́ўнай ініцыяты́ўнаму ініцыяты́ўным
В. ініцыяты́ўны (неадуш.)
ініцыяты́ўнага (адуш.)		 ініцыяты́ўную ініцыяты́ўнае ініцыяты́ўныя (неадуш.)
ініцыяты́ўных (адуш.)
Т. ініцыяты́ўным ініцыяты́ўнай
ініцыяты́ўнаю		 ініцыяты́ўным ініцыяты́ўнымі
М. ініцыяты́ўным ініцыяты́ўнай ініцыяты́ўным ініцыяты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ініцыяцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ініцыяцы́йны ініцыяцы́йная ініцыяцы́йнае ініцыяцы́йныя
Р. ініцыяцы́йнага ініцыяцы́йнай
ініцыяцы́йнае		 ініцыяцы́йнага ініцыяцы́йных
Д. ініцыяцы́йнаму ініцыяцы́йнай ініцыяцы́йнаму ініцыяцы́йным
В. ініцыяцы́йны (неадуш.)
ініцыяцы́йнага (адуш.)		 ініцыяцы́йную ініцыяцы́йнае ініцыяцы́йныя (неадуш.)
ініцыяцы́йных (адуш.)
Т. ініцыяцы́йным ініцыяцы́йнай
ініцыяцы́йнаю		 ініцыяцы́йным ініцыяцы́йнымі
М. ініцыяцы́йным ініцыяцы́йнай ініцыяцы́йным ініцыяцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

ініцыя́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ініцыя́цыя ініцыя́цыі
Р. ініцыя́цыі ініцыя́цый
Д. ініцыя́цыі ініцыя́цыям
В. ініцыя́цыю ініцыя́цыі
Т. ініцыя́цыяй
ініцыя́цыяю		 ініцыя́цыямі
М. ініцыя́цыі ініцыя́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

і́нія

‘дэльфін’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́нія і́ніі
Р. і́ніі і́ній
Д. і́ніі і́ніям
В. і́нію і́ній
Т. і́ніяй
і́ніяю		 і́ніямі
М. і́ніі і́ніях

Крыніцы: piskunou2012.

інкангруэ́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. інкангруэ́нтнасць інкангруэ́нтнасці
Р. інкангруэ́нтнасці інкангруэ́нтнасцяў
інкангруэ́нтнасцей
Д. інкангруэ́нтнасці інкангруэ́нтнасцям
В. інкангруэ́нтнасць інкангруэ́нтнасці
Т. інкангруэ́нтнасцю інкангруэ́нтнасцямі
М. інкангруэ́нтнасці інкангруэ́нтнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

інкангруэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкангруэ́нтны інкангруэ́нтная інкангруэ́нтнае інкангруэ́нтныя
Р. інкангруэ́нтнага інкангруэ́нтнай
інкангруэ́нтнае		 інкангруэ́нтнага інкангруэ́нтных
Д. інкангруэ́нтнаму інкангруэ́нтнай інкангруэ́нтнаму інкангруэ́нтным
В. інкангруэ́нтны (неадуш.)
інкангруэ́нтнага (адуш.)		 інкангруэ́нтную інкангруэ́нтнае інкангруэ́нтныя (неадуш.)
інкангруэ́нтных (адуш.)
Т. інкангруэ́нтным інкангруэ́нтнай
інкангруэ́нтнаю		 інкангруэ́нтным інкангруэ́нтнымі
М. інкангруэ́нтным інкангруэ́нтнай інкангруэ́нтным інкангруэ́нтных

Крыніцы: piskunou2012.