ініцыяцы́йны
прыметнік, адносны
ініцыяцы́йны | ініцыяцы́йная | ініцыяцы́йнае | ініцыяцы́йныя | |
ініцыяцы́йнага | ініцыяцы́йнай ініцыяцы́йнае |
ініцыяцы́йнага | ініцыяцы́йных | |
ініцыяцы́йнаму | ініцыяцы́йнай | ініцыяцы́йнаму | ініцыяцы́йным | |
ініцыяцы́йны ( ініцыяцы́йнага ( |
ініцыяцы́йную | ініцыяцы́йнае | ініцыяцы́йныя ( ініцыяцы́йных ( |
|
ініцыяцы́йным | ініцыяцы́йнай ініцыяцы́йнаю |
ініцыяцы́йным | ініцыяцы́йнымі | |
ініцыяцы́йным | ініцыяцы́йнай | ініцыяцы́йным | ініцыяцы́йных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)