гарадзі́шча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарадзі́шча |
гарадзі́шчы |
| Р. |
гарадзі́шча |
гарадзі́шчаў гарадзі́шч |
| Д. |
гарадзі́шчу |
гарадзі́шчам |
| В. |
гарадзі́шча |
гарадзі́шчы |
| Т. |
гарадзі́шчам |
гарадзі́шчамі |
| М. |
гарадзі́шчы |
гарадзі́шчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарадзі́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гарадзі́шча |
| Р. |
Гарадзі́шча |
| Д. |
Гарадзі́шчу |
| В. |
Гарадзі́шча |
| Т. |
Гарадзі́шчам |
| М. |
Гарадзі́шчы |
гарадзі́шчанка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарадзі́шчанка |
гарадзі́шчанкі |
| Р. |
гарадзі́шчанкі |
гарадзі́шчанак |
| Д. |
гарадзі́шчанцы |
гарадзі́шчанкам |
| В. |
гарадзі́шчанку |
гарадзі́шчанак |
| Т. |
гарадзі́шчанкай гарадзі́шчанкаю |
гарадзі́шчанкамі |
| М. |
гарадзі́шчанцы |
гарадзі́шчанках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарадзі́шчанскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарадзі́шчанскі |
гарадзі́шчанская |
гарадзі́шчанскае |
гарадзі́шчанскія |
| Р. |
гарадзі́шчанскага |
гарадзі́шчанскай гарадзі́шчанскае |
гарадзі́шчанскага |
гарадзі́шчанскіх |
| Д. |
гарадзі́шчанскаму |
гарадзі́шчанскай |
гарадзі́шчанскаму |
гарадзі́шчанскім |
| В. |
гарадзі́шчанскі (неадуш.) гарадзі́шчанскага (адуш.) |
гарадзі́шчанскую |
гарадзі́шчанскае |
гарадзі́шчанскія (неадуш.) гарадзі́шчанскіх (адуш.) |
| Т. |
гарадзі́шчанскім |
гарадзі́шчанскай гарадзі́шчанскаю |
гарадзі́шчанскім |
гарадзі́шчанскімі |
| М. |
гарадзі́шчанскім |
гарадзі́шчанскай |
гарадзі́шчанскім |
гарадзі́шчанскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гарадзьба́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гарадзьба́ |
| Р. |
гарадзьбы́ |
| Д. |
гарадзьбе́ |
| В. |
гарадзьбу́ |
| Т. |
гарадзьбо́й гарадзьбо́ю |
| М. |
гарадзьбе́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарадзя́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гарадзя́нка |
| Р. |
Гарадзя́нкі |
| Д. |
Гарадзя́нцы |
| В. |
Гарадзя́нку |
| Т. |
Гарадзя́нкай Гарадзя́нкаю |
| М. |
Гарадзя́нцы |
гарадкі́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
гарадкі́ |
| Р. |
гарадко́ў |
| Д. |
гарадка́м |
| В. |
гарадкі́ |
| Т. |
гарадка́мі |
| М. |
гарадка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарадкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гарадкі́ |
| Р. |
Гарадко́ў |
| Д. |
Гарадка́м |
| В. |
Гарадкі́ |
| Т. |
Гарадка́мі |
| М. |
Гарадка́х |
Гарадна́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Гарадна́я |
| Р. |
Гарадно́й |
| Д. |
Гарадно́й |
| В. |
Гарадну́ю |
| Т. |
Гарадно́й Гарадно́ю |
| М. |
Гарадно́й |