нязбы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязбы́ты |
нязбы́тая |
нязбы́тае |
нязбы́тыя |
| Р. |
нязбы́тага |
нязбы́тай нязбы́тае |
нязбы́тага |
нязбы́тых |
| Д. |
нязбы́таму |
нязбы́тай |
нязбы́таму |
нязбы́тым |
| В. |
нязбы́ты (неадуш.) нязбы́тага (адуш.) |
нязбы́тую |
нязбы́тае |
нязбы́тыя (неадуш.) нязбы́тых (адуш.) |
| Т. |
нязбы́тым |
нязбы́тай нязбы́таю |
нязбы́тым |
нязбы́тымі |
| М. |
нязбы́тым |
нязбы́тай |
нязбы́тым |
нязбы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязбы́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нязбы́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязбы́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязбы́ўнасць |
| Р. |
нязбы́ўнасці |
| Д. |
нязбы́ўнасці |
| В. |
нязбы́ўнасць |
| Т. |
нязбы́ўнасцю |
| М. |
нязбы́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязбы́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязбы́ўны |
нязбы́ўная |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя |
| Р. |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўнай нязбы́ўнае |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўных |
| Д. |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўным |
| В. |
нязбы́ўны (неадуш.) нязбы́ўнага (адуш.) |
нязбы́ўную |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя (неадуш.) нязбы́ўных (адуш.) |
| Т. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай нязбы́ўнаю |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнымі |
| М. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўным |
нязбы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нязбы́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязбы́ўны |
нязбы́ўная |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя |
| Р. |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўнай нязбы́ўнае |
нязбы́ўнага |
нязбы́ўных |
| Д. |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўнаму |
нязбы́ўным |
| В. |
нязбы́ўны (неадуш.) нязбы́ўнага (адуш.) |
нязбы́ўную |
нязбы́ўнае |
нязбы́ўныя (неадуш.) нязбы́ўных (адуш.) |
| Т. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай нязбы́ўнаю |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнымі |
| М. |
нязбы́ўным |
нязбы́ўнай |
нязбы́ўным |
нязбы́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нязва́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нязва́жнасць |
| Р. |
нязва́жнасці |
| Д. |
нязва́жнасці |
| В. |
нязва́жнасць |
| Т. |
нязва́жнасцю |
| М. |
нязва́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нязва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нязва́ны |
нязва́ная |
нязва́нае |
нязва́ныя |
| Р. |
нязва́нага |
нязва́най нязва́нае |
нязва́нага |
нязва́ных |
| Д. |
нязва́наму |
нязва́най |
нязва́наму |
нязва́ным |
| В. |
нязва́ны (неадуш.) нязва́нага (адуш.) |
нязва́ную |
нязва́нае |
нязва́ныя (неадуш.) нязва́ных (адуш.) |
| Т. |
нязва́ным |
нязва́най нязва́наю |
нязва́ным |
нязва́нымі |
| М. |
нязва́ным |
нязва́най |
нязва́ным |
нязва́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.