суцяша́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суцяша́льны |
суцяша́льная |
суцяша́льнае |
суцяша́льныя |
| Р. |
суцяша́льнага |
суцяша́льнай суцяша́льнае |
суцяша́льнага |
суцяша́льных |
| Д. |
суцяша́льнаму |
суцяша́льнай |
суцяша́льнаму |
суцяша́льным |
| В. |
суцяша́льны (неадуш.) суцяша́льнага (адуш.) |
суцяша́льную |
суцяша́льнае |
суцяша́льныя (неадуш.) суцяша́льных (адуш.) |
| Т. |
суцяша́льным |
суцяша́льнай суцяша́льнаю |
суцяша́льным |
суцяша́льнымі |
| М. |
суцяша́льным |
суцяша́льнай |
суцяша́льным |
суцяша́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суцяша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суцяша́юся |
суцяша́емся |
| 2-я ас. |
суцяша́ешся |
суцяша́ецеся |
| 3-я ас. |
суцяша́ецца |
суцяша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
суцяша́ўся |
суцяша́ліся |
| ж. |
суцяша́лася |
| н. |
суцяша́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суцяша́йся |
суцяша́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суцяша́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суцяша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суцяша́ю |
суцяша́ем |
| 2-я ас. |
суцяша́еш |
суцяша́еце |
| 3-я ас. |
суцяша́е |
суцяша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
суцяша́ў |
суцяша́лі |
| ж. |
суцяша́ла |
| н. |
суцяша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суцяша́й |
суцяша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суцяша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суцяшэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суцяшэ́нне |
| Р. |
суцяшэ́ння |
| Д. |
суцяшэ́нню |
| В. |
суцяшэ́нне |
| Т. |
суцяшэ́ннем |
| М. |
суцяшэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суча́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| суча́сна |
суча́сней |
- |
суча́снае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
суча́снае |
| Р. |
суча́снага |
| Д. |
суча́снаму |
| В. |
суча́снае |
| Т. |
суча́сным |
| М. |
суча́сным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
суча́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суча́снасць |
| Р. |
суча́снасці |
| Д. |
суча́снасці |
| В. |
суча́снасць |
| Т. |
суча́снасцю |
| М. |
суча́снасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суча́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суча́снік |
суча́снікі |
| Р. |
суча́сніка |
суча́снікаў |
| Д. |
суча́сніку |
суча́снікам |
| В. |
суча́сніка |
суча́снікаў |
| Т. |
суча́снікам |
суча́снікамі |
| М. |
суча́сніку |
суча́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суча́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суча́сніца |
суча́сніцы |
| Р. |
суча́сніцы |
суча́сніц |
| Д. |
суча́сніцы |
суча́сніцам |
| В. |
суча́сніцу |
суча́сніц |
| Т. |
суча́сніцай суча́сніцаю |
суча́сніцамі |
| М. |
суча́сніцы |
суча́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суча́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суча́сны |
суча́сная |
суча́снае |
суча́сныя |
| Р. |
суча́снага |
суча́снай суча́снае |
суча́снага |
суча́сных |
| Д. |
суча́снаму |
суча́снай |
суча́снаму |
суча́сным |
| В. |
суча́сны (неадуш.) суча́снага (адуш.) |
суча́сную |
суча́снае |
суча́сныя (неадуш.) суча́сных (адуш.) |
| Т. |
суча́сным |
суча́снай суча́снаю |
суча́сным |
суча́снымі |
| М. |
суча́сным |
суча́снай |
суча́сным |
суча́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.