прылама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылама́ны |
прылама́ная |
прылама́нае |
прылама́ныя |
| Р. |
прылама́нага |
прылама́най прылама́нае |
прылама́нага |
прылама́ных |
| Д. |
прылама́наму |
прылама́най |
прылама́наму |
прылама́ным |
| В. |
прылама́ны (неадуш.) прылама́нага (адуш.) |
прылама́ную |
прылама́нае |
прылама́ныя (неадуш.) прылама́ных (адуш.) |
| Т. |
прылама́ным |
прылама́най прылама́наю |
прылама́ным |
прылама́нымі |
| М. |
прылама́ным |
прылама́най |
прылама́ным |
прылама́ных |
Кароткая форма: прылама́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прылама́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыло́міцца |
прыло́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прылама́ўся |
прылама́ліся |
| ж. |
прылама́лася |
| н. |
прылама́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прылама́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прылама́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прылама́ецца |
прылама́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прылама́ўся |
прылама́ліся |
| ж. |
прылама́лася |
| н. |
прылама́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прылама́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прылама́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыламлю́ |
прыло́мім |
| 2-я ас. |
прыло́міш |
прыло́міце |
| 3-я ас. |
прыло́міць |
прыло́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
прылама́ў |
прылама́лі |
| ж. |
прылама́ла |
| н. |
прылама́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыламі́ |
прыламі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прылама́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыла́піць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыла́плю |
прыла́пім |
| 2-я ас. |
прыла́піш |
прыла́піце |
| 3-я ас. |
прыла́піць |
прыла́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыла́піў |
прыла́пілі |
| ж. |
прыла́піла |
| н. |
прыла́піла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыла́піўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
прыла́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыла́плены |
прыла́пленая |
прыла́пленае |
прыла́пленыя |
| Р. |
прыла́пленага |
прыла́пленай прыла́пленае |
прыла́пленага |
прыла́пленых |
| Д. |
прыла́пленаму |
прыла́пленай |
прыла́пленаму |
прыла́пленым |
| В. |
прыла́плены (неадуш.) прыла́пленага (адуш.) |
прыла́пленую |
прыла́пленае |
прыла́пленыя (неадуш.) прыла́пленых (адуш.) |
| Т. |
прыла́пленым |
прыла́пленай прыла́пленаю |
прыла́пленым |
прыла́пленымі |
| М. |
прыла́пленым |
прыла́пленай |
прыла́пленым |
прыла́пленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
прыла́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыла́плены |
прыла́пленая |
прыла́пленае |
прыла́пленыя |
| Р. |
прыла́пленага |
прыла́пленай прыла́пленае |
прыла́пленага |
прыла́пленых |
| Д. |
прыла́пленаму |
прыла́пленай |
прыла́пленаму |
прыла́пленым |
| В. |
прыла́плены (неадуш.) прыла́пленага (адуш.) |
прыла́пленую |
прыла́пленае |
прыла́пленыя (неадуш.) прыла́пленых (адуш.) |
| Т. |
прыла́пленым |
прыла́пленай прыла́пленаю |
прыла́пленым |
прыла́пленымі |
| М. |
прыла́пленым |
прыла́пленай |
прыла́пленым |
прыла́пленых |
Кароткая форма: прыла́плена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
прыла́пліваць
‘залатваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыла́пліваю |
прыла́пліваем |
| 2-я ас. |
прыла́пліваеш |
прыла́пліваеце |
| 3-я ас. |
прыла́плівае |
прыла́пліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыла́пліваў |
прыла́плівалі |
| ж. |
прыла́плівала |
| н. |
прыла́плівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыла́плівай |
прыла́плівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыла́пліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыла́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыла́ска |
прыла́скі |
| Р. |
прыла́скі |
прыла́сак |
| Д. |
прыла́сцы |
прыла́скам |
| В. |
прыла́ску |
прыла́скі |
| Т. |
прыла́скай прыла́скаю |
прыла́скамі |
| М. |
прыла́сцы |
прыла́сках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыласка́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыласка́ўлю |
прыласка́вім |
| 2-я ас. |
прыласка́віш |
прыласка́віце |
| 3-я ас. |
прыласка́віць |
прыласка́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыласка́віў |
прыласка́вілі |
| ж. |
прыласка́віла |
| н. |
прыласка́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыласка́ў |
прыласка́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыласка́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.