нядба́йла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нядба́йла |
нядба́йлы |
| Р. |
нядба́йлы |
нядба́йлаў |
| Д. |
нядба́йле |
нядба́йлам |
| В. |
нядба́йлу |
нядба́йлаў |
| Т. |
нядба́йлай нядба́йлаю |
нядба́йламі |
| М. |
нядба́йле |
нядба́йлах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
нядба́йла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нядба́йла |
нядба́йлы |
| Р. |
нядба́йлы |
нядба́йлаў |
| Д. |
нядба́йлу |
нядба́йлам |
| В. |
нядба́йлу |
нядба́йлаў |
| Т. |
нядба́йлам |
нядба́йламі |
| М. |
нядба́йле |
нядба́йлах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
нядба́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нядба́йлівасць |
| Р. |
нядба́йлівасці |
| Д. |
нядба́йлівасці |
| В. |
нядба́йлівасць |
| Т. |
нядба́йлівасцю |
| М. |
нядба́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нядба́йлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нядба́йлівы |
нядба́йлівая |
нядба́йлівае |
нядба́йлівыя |
| Р. |
нядба́йлівага |
нядба́йлівай нядба́йлівае |
нядба́йлівага |
нядба́йлівых |
| Д. |
нядба́йліваму |
нядба́йлівай |
нядба́йліваму |
нядба́йлівым |
| В. |
нядба́йлівы (неадуш.) нядба́йлівага (адуш.) |
нядба́йлівую |
нядба́йлівае |
нядба́йлівыя (неадуш.) нядба́йлівых (адуш.) |
| Т. |
нядба́йлівым |
нядба́йлівай нядба́йліваю |
нядба́йлівым |
нядба́йлівымі |
| М. |
нядба́йлівым |
нядба́йлівай |
нядба́йлівым |
нядба́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нядба́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нядба́йна |
нядба́йней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нядба́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нядба́йнасць |
| Р. |
нядба́йнасці |
| Д. |
нядба́йнасці |
| В. |
нядба́йнасць |
| Т. |
нядба́йнасцю |
| М. |
нядба́йнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нядба́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нядба́йнік |
нядба́йнікі |
| Р. |
нядба́йніка |
нядба́йнікаў |
| Д. |
нядба́йніку |
нядба́йнікам |
| В. |
нядба́йніка |
нядба́йнікаў |
| Т. |
нядба́йнікам |
нядба́йнікамі |
| М. |
нядба́йніку |
нядба́йніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нядба́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нядба́йніца |
нядба́йніцы |
| Р. |
нядба́йніцы |
нядба́йніц |
| Д. |
нядба́йніцы |
нядба́йніцам |
| В. |
нядба́йніцу |
нядба́йніц |
| Т. |
нядба́йніцай нядба́йніцаю |
нядба́йніцамі |
| М. |
нядба́йніцы |
нядба́йніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.