абквэ́цаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абквэ́цаны |
абквэ́цаная |
абквэ́цанае |
абквэ́цаныя |
| Р. |
абквэ́цанага |
абквэ́цанай абквэ́цанае |
абквэ́цанага |
абквэ́цаных |
| Д. |
абквэ́цанаму |
абквэ́цанай |
абквэ́цанаму |
абквэ́цаным |
| В. |
абквэ́цаны (неадуш.) абквэ́цанага (адуш.) |
абквэ́цаную |
абквэ́цанае |
абквэ́цаныя (неадуш.) абквэ́цаных (адуш.) |
| Т. |
абквэ́цаным |
абквэ́цанай абквэ́цанаю |
абквэ́цаным |
абквэ́цанымі |
| М. |
абквэ́цаным |
абквэ́цанай |
абквэ́цаным |
абквэ́цаных |
Кароткая форма: абквэ́цана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абквэ́цацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абквэ́цаюся |
абквэ́цаемся |
| 2-я ас. |
абквэ́цаешся |
абквэ́цаецеся |
| 3-я ас. |
абквэ́цаецца |
абквэ́цаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абквэ́цаўся |
абквэ́цаліся |
| ж. |
абквэ́цалася |
| н. |
абквэ́цалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абквэ́цайся |
абквэ́цайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абквэ́цаўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абквэ́цаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абквэ́цаю |
абквэ́цаем |
| 2-я ас. |
абквэ́цаеш |
абквэ́цаеце |
| 3-я ас. |
абквэ́цае |
абквэ́цаюць |
| Прошлы час |
| м. |
абквэ́цаў |
абквэ́цалі |
| ж. |
абквэ́цала |
| н. |
абквэ́цала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абквэ́цай |
абквэ́цайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абквэ́цаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абквэ́цваць
‘абмазваць, пэкцаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абквэ́цваю |
абквэ́цваем |
| 2-я ас. |
абквэ́цваеш |
абквэ́цваеце |
| 3-я ас. |
абквэ́цвае |
абквэ́цваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абквэ́цваў |
абквэ́цвалі |
| ж. |
абквэ́цвала |
| н. |
абквэ́цвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абквэ́цвай |
абквэ́цвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абквэ́цваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абке́ўзаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абке́ўзаны |
абке́ўзаная |
абке́ўзанае |
абке́ўзаныя |
| Р. |
абке́ўзанага |
абке́ўзанай абке́ўзанае |
абке́ўзанага |
абке́ўзаных |
| Д. |
абке́ўзанаму |
абке́ўзанай |
абке́ўзанаму |
абке́ўзаным |
| В. |
абке́ўзаны (неадуш.) абке́ўзанага (адуш.) |
абке́ўзаную |
абке́ўзанае |
абке́ўзаныя (неадуш.) абке́ўзаных (адуш.) |
| Т. |
абке́ўзаным |
абке́ўзанай абке́ўзанаю |
абке́ўзаным |
абке́ўзанымі |
| М. |
абке́ўзаным |
абке́ўзанай |
абке́ўзаным |
абке́ўзаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абке́ўзацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абке́ўзаюся |
абке́ўзаемся |
| 2-я ас. |
абке́ўзаешся |
абке́ўзаецеся |
| 3-я ас. |
абке́ўзаецца |
абке́ўзаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абке́ўзаўся |
абке́ўзаліся |
| ж. |
абке́ўзалася |
| н. |
абке́ўзалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абке́ўзайся |
абке́ўзайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абке́ўзаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абке́ўзаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абке́ўзаю |
абке́ўзаем |
| 2-я ас. |
абке́ўзаеш |
абке́ўзаеце |
| 3-я ас. |
абке́ўзае |
абке́ўзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
абке́ўзаў |
абке́ўзалі |
| ж. |
абке́ўзала |
| н. |
абке́ўзала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абке́ўзай |
абке́ўзайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абке́ўзаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абке́шкацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абке́шкаюся |
абке́шкаемся |
| 2-я ас. |
абке́шкаешся |
абке́шкаецеся |
| 3-я ас. |
абке́шкаецца |
абке́шкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абке́шкаўся |
абке́шкаліся |
| ж. |
абке́шкалася |
| н. |
абке́шкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абке́шкайся |
абке́шкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абке́шкаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абкіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абкіда́нне |
| Р. |
абкіда́ння |
| Д. |
абкіда́нню |
| В. |
абкіда́нне |
| Т. |
абкіда́ннем |
| М. |
абкіда́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абкі́даны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абкі́даны |
абкі́даная |
абкі́данае |
абкі́даныя |
| Р. |
абкі́данага |
абкі́данай абкі́данае |
абкі́данага |
абкі́даных |
| Д. |
абкі́данаму |
абкі́данай |
абкі́данаму |
абкі́даным |
| В. |
абкі́даны (неадуш.) абкі́данага (адуш.) |
абкі́даную |
абкі́данае |
абкі́даныя (неадуш.) абкі́даных (адуш.) |
| Т. |
абкі́даным |
абкі́данай абкі́данаю |
абкі́даным |
абкі́данымі |
| М. |
абкі́даным |
абкі́данай |
абкі́даным |
абкі́даных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.