нявы́снены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нявы́снены |
нявы́сненая |
нявы́сненае |
нявы́сненыя |
| Р. |
нявы́сненага |
нявы́сненай нявы́сненае |
нявы́сненага |
нявы́сненых |
| Д. |
нявы́сненаму |
нявы́сненай |
нявы́сненаму |
нявы́сненым |
| В. |
нявы́снены (неадуш.) нявы́сненага (адуш.) |
нявы́сненую |
нявы́сненае |
нявы́сненыя (неадуш.) нявы́сненых (адуш.) |
| Т. |
нявы́сненым |
нявы́сненай нявы́сненаю |
нявы́сненым |
нявы́сненымі |
| М. |
нявы́сненым |
нявы́сненай |
нявы́сненым |
нявы́сненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́спанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нявы́спанасць |
| Р. |
нявы́спанасці |
| Д. |
нявы́спанасці |
| В. |
нявы́спанасць |
| Т. |
нявы́спанасцю |
| М. |
нявы́спанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́спаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нявы́спаны |
нявы́спаная |
нявы́спанае |
нявы́спаныя |
| Р. |
нявы́спанага |
нявы́спанай нявы́спанае |
нявы́спанага |
нявы́спаных |
| Д. |
нявы́спанаму |
нявы́спанай |
нявы́спанаму |
нявы́спаным |
| В. |
нявы́спаны (неадуш.) нявы́спанага (адуш.) |
нявы́спаную |
нявы́спанае |
нявы́спаныя (неадуш.) нявы́спаных (адуш.) |
| Т. |
нявы́спаным |
нявы́спанай нявы́спанаю |
нявы́спаным |
нявы́спанымі |
| М. |
нявы́спаным |
нявы́спанай |
нявы́спаным |
нявы́спаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нявы́спаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нявы́спаны |
нявы́спаная |
нявы́спанае |
нявы́спаныя |
| Р. |
нявы́спанага |
нявы́спанай нявы́спанае |
нявы́спанага |
нявы́спаных |
| Д. |
нявы́спанаму |
нявы́спанай |
нявы́спанаму |
нявы́спаным |
| В. |
нявы́спаны (неадуш.) нявы́спанага (адуш.) |
нявы́спаную |
нявы́спанае |
нявы́спаныя (неадуш.) нявы́спаных (адуш.) |
| Т. |
нявы́спаным |
нявы́спанай нявы́спанаю |
нявы́спаным |
нявы́спанымі |
| М. |
нявы́спаным |
нявы́спанай |
нявы́спаным |
нявы́спаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нявы́спеленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нявы́спеленасць |
| Р. |
нявы́спеленасці |
| Д. |
нявы́спеленасці |
| В. |
нявы́спеленасць |
| Т. |
нявы́спеленасцю |
| М. |
нявы́спеленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́спелены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нявы́спелены |
нявы́спеленая |
нявы́спеленае |
нявы́спеленыя |
| Р. |
нявы́спеленага |
нявы́спеленай нявы́спеленае |
нявы́спеленага |
нявы́спеленых |
| Д. |
нявы́спеленаму |
нявы́спеленай |
нявы́спеленаму |
нявы́спеленым |
| В. |
нявы́спелены (неадуш.) нявы́спеленага (адуш.) |
нявы́спеленую |
нявы́спеленае |
нявы́спеленыя (неадуш.) нявы́спеленых (адуш.) |
| Т. |
нявы́спеленым |
нявы́спеленай нявы́спеленаю |
нявы́спеленым |
нявы́спеленымі |
| М. |
нявы́спеленым |
нявы́спеленай |
нявы́спеленым |
нявы́спеленых |
Крыніцы:
piskunou2012.