няве́хначка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
няве́хначка |
няве́хначкі |
| Р. |
няве́хначкі |
няве́хначак |
| Д. |
няве́хначцы |
няве́хначкам |
| В. |
няве́хначку |
няве́хначак |
| Т. |
няве́хначкай няве́хначкаю |
няве́хначкамі |
| М. |
няве́хначцы |
няве́хначках |
Крыніцы:
piskunou2012.
няве́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няве́чанне |
| Р. |
няве́чання |
| Д. |
няве́чанню |
| В. |
няве́чанне |
| Т. |
няве́чаннем |
| М. |
няве́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
няве́чуся |
няве́чымся |
| 2-я ас. |
няве́чышся |
няве́чыцеся |
| 3-я ас. |
няве́чыцца |
няве́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
няве́чыўся |
няве́чыліся |
| ж. |
няве́чылася |
| н. |
няве́чылася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
няве́чачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
няве́чу |
няве́чым |
| 2-я ас. |
няве́чыш |
няве́чыце |
| 3-я ас. |
няве́чыць |
няве́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
няве́чыў |
няве́чылі |
| ж. |
няве́чыла |
| н. |
няве́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
няве́ч |
няве́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
няве́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няве́яны |
няве́яная |
няве́янае |
няве́яныя |
| Р. |
няве́янага |
няве́янай няве́янае |
няве́янага |
няве́яных |
| Д. |
няве́янаму |
няве́янай |
няве́янаму |
няве́яным |
| В. |
няве́яны (неадуш.) няве́янага (адуш.) |
няве́яную |
няве́янае |
няве́яныя (неадуш.) няве́яных (адуш.) |
| Т. |
няве́яным |
няве́янай няве́янаю |
няве́яным |
няве́янымі |
| М. |
няве́яным |
няве́янай |
няве́яным |
няве́яных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няві́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няві́днасць |
| Р. |
няві́днасці |
| Д. |
няві́днасці |
| В. |
няві́днасць |
| Т. |
няві́днасцю |
| М. |
няві́днасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
няві́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няві́дны |
няві́дная |
няві́днае |
няві́дныя |
| Р. |
няві́днага |
няві́днай няві́днае |
няві́днага |
няві́дных |
| Д. |
няві́днаму |
няві́днай |
няві́днаму |
няві́дным |
| В. |
няві́дны (неадуш.) няві́днага (адуш.) |
няві́дную |
няві́днае |
няві́дныя (неадуш.) няві́дных (адуш.) |
| Т. |
няві́дным |
няві́днай няві́днаю |
няві́дным |
няві́днымі |
| М. |
няві́дным |
няві́днай |
няві́дным |
няві́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.