суразме́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суразме́рваю |
суразме́рваем |
| 2-я ас. |
суразме́рваеш |
суразме́рваеце |
| 3-я ас. |
суразме́рвае |
суразме́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
суразме́рваў |
суразме́рвалі |
| ж. |
суразме́рвала |
| н. |
суразме́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суразме́рвай |
суразме́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
суразме́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суразме́рна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| суразме́рна |
суразме́рней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
суразме́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суразме́рнасць |
| Р. |
суразме́рнасці |
| Д. |
суразме́рнасці |
| В. |
суразме́рнасць |
| Т. |
суразме́рнасцю |
| М. |
суразме́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суразме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
суразме́рны |
суразме́рная |
суразме́рнае |
суразме́рныя |
| Р. |
суразме́рнага |
суразме́рнай суразме́рнае |
суразме́рнага |
суразме́рных |
| Д. |
суразме́рнаму |
суразме́рнай |
суразме́рнаму |
суразме́рным |
| В. |
суразме́рны (неадуш.) суразме́рнага (адуш.) |
суразме́рную |
суразме́рнае |
суразме́рныя (неадуш.) суразме́рных (адуш.) |
| Т. |
суразме́рным |
суразме́рнай суразме́рнаю |
суразме́рным |
суразме́рнымі |
| М. |
суразме́рным |
суразме́рнай |
суразме́рным |
суразме́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
суразме́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
суразме́ру |
суразме́рым |
| 2-я ас. |
суразме́рыш |
суразме́рыце |
| 3-я ас. |
суразме́рыць |
суразме́раць |
| Прошлы час |
| м. |
суразме́рыў |
суразме́рылі |
| ж. |
суразме́рыла |
| н. |
суразме́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
суразме́р |
суразме́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
суразме́рыўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012.
суразмо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суразмо́ва |
суразмо́вы |
| Р. |
суразмо́вы |
суразмо́ў |
| Д. |
суразмо́ве |
суразмо́вам |
| В. |
суразмо́ву |
суразмо́вы |
| Т. |
суразмо́вай суразмо́ваю |
суразмо́вамі |
| М. |
суразмо́ве |
суразмо́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
суразмо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суразмо́вец |
суразмо́ўцы |
| Р. |
суразмо́ўца |
суразмо́ўцаў |
| Д. |
суразмо́ўцу |
суразмо́ўцам |
| В. |
суразмо́ўца |
суразмо́ўцаў |
| Т. |
суразмо́ўцам |
суразмо́ўцамі |
| М. |
суразмо́ўцу |
суразмо́ўцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
суразмо́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
суразмо́ўе |
| Р. |
суразмо́ўя |
| Д. |
суразмо́ўю |
| В. |
суразмо́ўе |
| Т. |
суразмо́ўем |
| М. |
суразмо́ўі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
суразмо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суразмо́ўнік |
суразмо́ўнікі |
| Р. |
суразмо́ўніка |
суразмо́ўнікаў |
| Д. |
суразмо́ўніку |
суразмо́ўнікам |
| В. |
суразмо́ўніка |
суразмо́ўнікаў |
| Т. |
суразмо́ўнікам |
суразмо́ўнікамі |
| М. |
суразмо́ўніку |
суразмо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
суразмо́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суразмо́ўніца |
суразмо́ўніцы |
| Р. |
суразмо́ўніцы |
суразмо́ўніц |
| Д. |
суразмо́ўніцы |
суразмо́ўніцам |
| В. |
суразмо́ўніцу |
суразмо́ўніц |
| Т. |
суразмо́ўніцай суразмо́ўніцаю |
суразмо́ўніцамі |
| М. |
суразмо́ўніцы |
суразмо́ўніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.