Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

рэўматы́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэўматы́чка рэўматы́чкі
Р. рэўматы́чкі рэўматы́чак
Д. рэўматы́чцы рэўматы́чкам
В. рэўматы́чку рэўматы́чак
Т. рэўматы́чкай
рэўматы́чкаю		 рэўматы́чкамі
М. рэўматы́чцы рэўматы́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

рэўматы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэўматы́чна - -

рэўматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэўматы́чны рэўматы́чная рэўматы́чнае рэўматы́чныя
Р. рэўматы́чнага рэўматы́чнай
рэўматы́чнае		 рэўматы́чнага рэўматы́чных
Д. рэўматы́чнаму рэўматы́чнай рэўматы́чнаму рэўматы́чным
В. рэўматы́чны (неадуш.)
рэўматы́чнага (адуш.)		 рэўматы́чную рэўматы́чнае рэўматы́чныя (неадуш.)
рэўматы́чных (адуш.)
Т. рэўматы́чным рэўматы́чнай
рэўматы́чнаю		 рэўматы́чным рэўматы́чнымі
М. рэўматы́чным рэўматы́чнай рэўматы́чным рэўматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэ́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. рэ́ўнасць
Р. рэ́ўнасці
Д. рэ́ўнасці
В. рэ́ўнасць
Т. рэ́ўнасцю
М. рэ́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рэўтрыбуна́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэўтрыбуна́л рэўтрыбуна́лы
Р. рэўтрыбуна́ла рэўтрыбуна́лаў
Д. рэўтрыбуна́лу рэўтрыбуна́лам
В. рэўтрыбуна́л рэўтрыбуна́лы
Т. рэўтрыбуна́лам рэўтрыбуна́ламі
М. рэўтрыбуна́ле рэўтрыбуна́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

рэўтылізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэўтылізацы́йны рэўтылізацы́йная рэўтылізацы́йнае рэўтылізацы́йныя
Р. рэўтылізацы́йнага рэўтылізацы́йнай
рэўтылізацы́йнае		 рэўтылізацы́йнага рэўтылізацы́йных
Д. рэўтылізацы́йнаму рэўтылізацы́йнай рэўтылізацы́йнаму рэўтылізацы́йным
В. рэўтылізацы́йны (неадуш.)
рэўтылізацы́йнага (адуш.)		 рэўтылізацы́йную рэўтылізацы́йнае рэўтылізацы́йныя (неадуш.)
рэўтылізацы́йных (адуш.)
Т. рэўтылізацы́йным рэўтылізацы́йнай
рэўтылізацы́йнаю		 рэўтылізацы́йным рэўтылізацы́йнымі
М. рэўтылізацы́йным рэўтылізацы́йнай рэўтылізацы́йным рэўтылізацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

рэўтыліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэўтыліза́цыя
Р. рэўтыліза́цыі
Д. рэўтыліза́цыі
В. рэўтыліза́цыю
Т. рэўтыліза́цыяй
рэўтыліза́цыяю
М. рэўтыліза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

рэфакцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэфакцы́йны рэфакцы́йная рэфакцы́йнае рэфакцы́йныя
Р. рэфакцы́йнага рэфакцы́йнай
рэфакцы́йнае		 рэфакцы́йнага рэфакцы́йных
Д. рэфакцы́йнаму рэфакцы́йнай рэфакцы́йнаму рэфакцы́йным
В. рэфакцы́йны (неадуш.)
рэфакцы́йнага (адуш.)		 рэфакцы́йную рэфакцы́йнае рэфакцы́йныя (неадуш.)
рэфакцы́йных (адуш.)
Т. рэфакцы́йным рэфакцы́йнай
рэфакцы́йнаю		 рэфакцы́йным рэфакцы́йнымі
М. рэфакцы́йным рэфакцы́йнай рэфакцы́йным рэфакцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

рэфа́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэфа́кцыя
Р. рэфа́кцыі
Д. рэфа́кцыі
В. рэфа́кцыю
Т. рэфа́кцыяй
рэфа́кцыяю
М. рэфа́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рэфармава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэфармава́на - -