рэўматы́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рэўматы́чка | рэўматы́чкі | |
| рэўматы́чкі | рэўматы́чак | |
| рэўматы́чцы | рэўматы́чкам | |
| рэўматы́чку | рэўматы́чак | |
| рэўматы́чкай рэўматы́чкаю |
рэўматы́чкамі | |
| рэўматы́чцы | рэўматы́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)