Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвдежійклмнпрстуўфхцчшя

сонцатка́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сонцатка́ны сонцатка́ная сонцатка́нае сонцатка́ныя
Р. сонцатка́нага сонцатка́най
сонцатка́нае		 сонцатка́нага сонцатка́ных
Д. сонцатка́наму сонцатка́най сонцатка́наму сонцатка́ным
В. сонцатка́ны (неадуш.)
сонцатка́нага (адуш.)		 сонцатка́ную сонцатка́нае сонцатка́ныя (неадуш.)
сонцатка́ных (адуш.)
Т. сонцатка́ным сонцатка́най
сонцатка́наю		 сонцатка́ным сонцатка́нымі
М. сонцатка́ным сонцатка́най сонцатка́ным сонцатка́ных

Крыніцы: piskunou2012.

со́нцаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́нцаў со́нцава со́нцава со́нцавы
Р. со́нцавага со́нцавай
со́нцавае		 со́нцавага со́нцавых
Д. со́нцаваму со́нцавай со́нцаваму со́нцавым
В. со́нцаў (неадуш.)
со́нцавага (адуш.)		 со́нцаву со́нцава со́нцавы (неадуш.)
со́нцавых (адуш.)
Т. со́нцавым со́нцавай
со́нцаваю		 со́нцавым со́нцавымі
М. со́нцавым со́нцавай со́нцавым со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

со́нцаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́нцаў со́нцава со́нцава со́нцавы
Р. со́нцавага со́нцавай
со́нцавае		 со́нцавага со́нцавых
Д. со́нцаваму со́нцавай со́нцаваму со́нцавым
В. со́нцаў (неадуш.)
со́нцавага (адуш.)		 со́нцаву со́нцава со́нцавы (неадуш.)
со́нцавых (адуш.)
Т. со́нцавым со́нцавай
со́нцаваю		 со́нцавым со́нцавымі
М. со́нцавым со́нцавай со́нцавым со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

сонцацве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сонцацве́т сонцацве́ты
Р. сонцацве́ту сонцацве́таў
Д. сонцацве́ту сонцацве́там
В. сонцацве́т сонцацве́ты
Т. сонцацве́там сонцацве́тамі
М. сонцацве́це сонцацве́тах

Крыніцы: piskunou2012.

со́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. со́ня со́ні
Р. со́ні со́нь
Д. со́ні со́ням
В. со́ню со́нь
Т. со́няй
со́няю		 со́нямі
М. со́ні со́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

со́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. со́ня со́ні
Р. со́ні со́нь
Д. со́ні со́ням
В. со́ню со́нь
Т. со́няй
со́няю		 со́нямі
М. со́ні со́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

со́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. со́ня со́ні
Р. со́ні со́нь
Д. со́ню со́ням
В. со́ню со́нь
Т. со́нем со́нямі
М. со́ню со́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Со́ня

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Со́ня Со́ні
Р. Со́ні Со́нь
Д. Со́ні Со́ням
В. Со́ню Со́нь
Т. Со́няй
Со́няю		 Со́нямі
М. Со́ні Со́нях

со́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. со́п
Р. со́пу
Д. со́пу
В. со́п
Т. со́пам
М. со́пе

Крыніцы: piskunou2012.

со́палаху

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
со́палаху - -

Крыніцы: piskunou2012.