Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

журы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. журу́ся жу́рымся
2-я ас. жу́рышся жу́рыцеся
3-я ас. жу́рыцца жу́рацца
Прошлы час
м. журы́ўся журы́ліся
ж. журы́лася
н. журы́лася
Загадны лад
2-я ас. журы́ся журы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́рачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

журы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. журу́ жу́рым
2-я ас. жу́рыш жу́рыце
3-я ас. жу́рыць жу́раць
Прошлы час
м. журы́ў журы́лі
ж. журы́ла
н. журы́ла
Загадны лад
2-я ас. журы́ журы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час жу́рачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Журэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Журэ́вічы
Р. Журэ́віч
Журэ́вічаў
Д. Журэ́вічам
В. Журэ́вічы
Т. Журэ́вічамі
М. Журэ́вічах

журэ́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. журэ́нька
Р. журэ́нькі
Д. журэ́ньцы
В. журэ́ньку
Т. журэ́нькай
журэ́нькаю
М. журэ́ньцы

Крыніцы: piskunou2012.

журэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. журы́ць жура́ць
Прошлы час
м. журэ́ў журэ́лі
ж. журэ́ла
н. журэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час журучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Жусі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жусі́ны
Р. Жусі́н
Жусі́наў
Д. Жусі́нам
В. Жусі́ны
Т. Жусі́намі
М. Жусі́нах

жу́тла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
жу́тла - -

Крыніцы: piskunou2012.

жу́тлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жу́тлы жу́тлая жу́тлае жу́тлыя
Р. жу́тлага жу́тлай
жу́тлае
жу́тлага жу́тлых
Д. жу́тламу жу́тлай жу́тламу жу́тлым
В. жу́тлы (неадуш.)
жу́тлага (адуш.)
жу́тлую жу́тлае жу́тлыя (неадуш.)
жу́тлых (адуш.)
Т. жу́тлым жу́тлай
жу́тлаю
жу́тлым жу́тлымі
М. жу́тлым жу́тлай жу́тлым жу́тлых

Крыніцы: piskunou2012.

жу́хавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жу́хавіцкі жу́хавіцкая жу́хавіцкае жу́хавіцкія
Р. жу́хавіцкага жу́хавіцкай
жу́хавіцкае
жу́хавіцкага жу́хавіцкіх
Д. жу́хавіцкаму жу́хавіцкай жу́хавіцкаму жу́хавіцкім
В. жу́хавіцкі (неадуш.)
жу́хавіцкага (адуш.)
жу́хавіцкую жу́хавіцкае жу́хавіцкія (неадуш.)
жу́хавіцкіх (адуш.)
Т. жу́хавіцкім жу́хавіцкай
жу́хавіцкаю
жу́хавіцкім жу́хавіцкімі
М. жу́хавіцкім жу́хавіцкай жу́хавіцкім жу́хавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

жу́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жу́ханне
Р. жу́хання
Д. жу́ханню
В. жу́ханне
Т. жу́ханнем
М. жу́ханні

Крыніцы: piskunou2012.