ны́рачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ны́рачнік |
ны́рачнікі |
| Р. |
ны́рачніка |
ны́рачнікаў |
| Д. |
ны́рачніку |
ны́рачнікам |
| В. |
ны́рачніка |
ны́рачнікаў |
| Т. |
ны́рачнікам |
ны́рачнікамі |
| М. |
ны́рачніку |
ны́рачніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ны́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ны́рачны |
ны́рачная |
ны́рачнае |
ны́рачныя |
| Р. |
ны́рачнага |
ны́рачнай ны́рачнае |
ны́рачнага |
ны́рачных |
| Д. |
ны́рачнаму |
ны́рачнай |
ны́рачнаму |
ны́рачным |
| В. |
ны́рачны (неадуш.) ны́рачнага (адуш.) |
ны́рачную |
ны́рачнае |
ны́рачныя (неадуш.) ны́рачных (адуш.) |
| Т. |
ны́рачным |
ны́рачнай ны́рачнаю |
ны́рачным |
ны́рачнымі |
| М. |
ны́рачным |
ны́рачнай |
ны́рачным |
ны́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ны́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ны́рка |
ны́ркі |
| Р. |
ны́ркі |
ны́рак |
| Д. |
ны́рцы |
ны́ркам |
| В. |
ны́рку |
ны́ркі |
| Т. |
ны́ркай ны́ркаю |
ны́ркамі |
| М. |
ны́рцы |
ны́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ныркападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ныркападо́бны |
ныркападо́бная |
ныркападо́бнае |
ныркападо́бныя |
| Р. |
ныркападо́бнага |
ныркападо́бнай ныркападо́бнае |
ныркападо́бнага |
ныркападо́бных |
| Д. |
ныркападо́бнаму |
ныркападо́бнай |
ныркападо́бнаму |
ныркападо́бным |
| В. |
ныркападо́бны (неадуш.) ныркападо́бнага (адуш.) |
ныркападо́бную |
ныркападо́бнае |
ныркападо́бныя (неадуш.) ныркападо́бных (адуш.) |
| Т. |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнай ныркападо́бнаю |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнымі |
| М. |
ныркападо́бным |
ныркападо́бнай |
ныркападо́бным |
ныркападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нырко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нырко́вы |
нырко́вая |
нырко́вае |
нырко́выя |
| Р. |
нырко́вага |
нырко́вай нырко́вае |
нырко́вага |
нырко́вых |
| Д. |
нырко́ваму |
нырко́вай |
нырко́ваму |
нырко́вым |
| В. |
нырко́вы (неадуш.) нырко́вага (адуш.) |
нырко́вую |
нырко́вае |
нырко́выя (неадуш.) нырко́вых (адуш.) |
| Т. |
нырко́вым |
нырко́вай нырко́ваю |
нырко́вым |
нырко́вымі |
| М. |
нырко́вым |
нырко́вай |
нырко́вым |
нырко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нырну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нырну́ |
нырнё́м |
| 2-я ас. |
нырне́ш |
нырняце́ |
| 3-я ас. |
нырне́ |
нырну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
нырну́ў |
нырну́лі |
| ж. |
нырну́ла |
| н. |
нырну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нырні́ |
нырні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нырну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.