Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прыку́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыку́рваю прыку́рваем
2-я ас. прыку́рваеш прыку́рваеце
3-я ас. прыку́рвае прыку́рваюць
Прошлы час
м. прыку́рваў прыку́рвалі
ж. прыку́рвала
н. прыку́рвала
Загадны лад
2-я ас. прыку́рвай прыку́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыку́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыку́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыку́рка
Р. прыку́ркі
Д. прыку́рцы
В. прыку́рку
Т. прыку́ркай
прыку́ркаю
М. прыку́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыку́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыку́рчуся прыку́рчымся
2-я ас. прыку́рчышся прыку́рчыцеся
3-я ас. прыку́рчыцца прыку́рчацца
Прошлы час
м. прыку́рчыўся прыку́рчыліся
ж. прыку́рчылася
н. прыку́рчылася
Загадны лад
2-я ас. прыку́рчыся прыку́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыку́рчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыкуры́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкуру́ прыку́рым
2-я ас. прыку́рыш прыку́рыце
3-я ас. прыку́рыць прыку́раць
Прошлы час
м. прыкуры́ў прыкуры́лі
ж. прыкуры́ла
н. прыкуры́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкуры́ прыкуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыку́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыку́с
Р. прыку́су
Д. прыку́су
В. прыку́с
Т. прыку́сам
М. прыку́се

Іншыя варыянты: пры́кус.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пры́кус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пры́кус
Р. пры́кусу
Д. пры́кусу
В. пры́кус
Т. пры́кусам
М. пры́кусе

Іншыя варыянты: прыку́с.

Крыніцы: krapivabr2012.

прыку́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыку́сванне
Р. прыку́свання
Д. прыку́сванню
В. прыку́сванне
Т. прыку́сваннем
М. прыку́сванні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыку́свацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыку́сваецца прыку́сваюцца
Прошлы час
м. прыку́сваўся прыку́сваліся
ж. прыку́свалася
н. прыку́свалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыку́сваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыку́сваю прыку́сваем
2-я ас. прыку́сваеш прыку́сваеце
3-я ас. прыку́свае прыку́сваюць
Прошлы час
м. прыку́сваў прыку́свалі
ж. прыку́свала
н. прыку́свала
Загадны лад
2-я ас. прыку́свай прыку́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыку́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыкусі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкушу́ прыку́сім
2-я ас. прыку́сіш прыку́сіце
3-я ас. прыку́сіць прыку́сяць
Прошлы час
м. прыкусі́ў прыкусі́лі
ж. прыкусі́ла
н. прыкусі́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкусі́ прыкусі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкусі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.