прыку́рваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыку́рваю |
прыку́рваем |
| 2-я ас. |
прыку́рваеш |
прыку́рваеце |
| 3-я ас. |
прыку́рвае |
прыку́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́рваў |
прыку́рвалі |
| ж. |
прыку́рвала |
| н. |
прыку́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыку́рвай |
прыку́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыку́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыку́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыку́рка |
| Р. |
прыку́ркі |
| Д. |
прыку́рцы |
| В. |
прыку́рку |
| Т. |
прыку́ркай прыку́ркаю |
| М. |
прыку́рцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыку́рчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыку́рчуся |
прыку́рчымся |
| 2-я ас. |
прыку́рчышся |
прыку́рчыцеся |
| 3-я ас. |
прыку́рчыцца |
прыку́рчацца |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́рчыўся |
прыку́рчыліся |
| ж. |
прыку́рчылася |
| н. |
прыку́рчылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыку́рчыся |
прыку́рчыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыку́рчыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыкуры́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкуру́ |
прыку́рым |
| 2-я ас. |
прыку́рыш |
прыку́рыце |
| 3-я ас. |
прыку́рыць |
прыку́раць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкуры́ў |
прыкуры́лі |
| ж. |
прыкуры́ла |
| н. |
прыкуры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкуры́ |
прыкуры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыку́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыку́с |
| Р. |
прыку́су |
| Д. |
прыку́су |
| В. |
прыку́с |
| Т. |
прыку́сам |
| М. |
прыку́се |
Іншыя варыянты:
пры́кус.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́кус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пры́кус |
| Р. |
пры́кусу |
| Д. |
пры́кусу |
| В. |
пры́кус |
| Т. |
пры́кусам |
| М. |
пры́кусе |
Іншыя варыянты:
прыку́с.
Крыніцы:
krapivabr2012.
прыку́сванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыку́сванне |
| Р. |
прыку́свання |
| Д. |
прыку́сванню |
| В. |
прыку́сванне |
| Т. |
прыку́сваннем |
| М. |
прыку́сванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыку́свацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыку́сваецца |
прыку́сваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́сваўся |
прыку́сваліся |
| ж. |
прыку́свалася |
| н. |
прыку́свалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыку́сваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыку́сваю |
прыку́сваем |
| 2-я ас. |
прыку́сваеш |
прыку́сваеце |
| 3-я ас. |
прыку́свае |
прыку́сваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́сваў |
прыку́свалі |
| ж. |
прыку́свала |
| н. |
прыку́свала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыку́свай |
прыку́свайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыку́сваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыкусі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкушу́ |
прыку́сім |
| 2-я ас. |
прыку́сіш |
прыку́сіце |
| 3-я ас. |
прыку́сіць |
прыку́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкусі́ў |
прыкусі́лі |
| ж. |
прыкусі́ла |
| н. |
прыкусі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкусі́ |
прыкусі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкусі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.