Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

індэпе́ндэнт-ро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	індэпе́ндэнт-ро́к
Р.	індэпе́ндэнт-ро́ку
Д.	індэпе́ндэнт-ро́ку
В.	індэпе́ндэнт-ро́к
Т.	індэпе́ндэнт-ро́кам
М.	індэпе́ндэнт-ро́ку

Крыніцы: piskunou2012.

індэтэрміні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	індэтэрміні́зм
Р.	індэтэрміні́зму
Д.	індэтэрміні́зму
В.	індэтэрміні́зм
Т.	індэтэрміні́змам
М.	індэтэрміні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індэтэрміні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	індэтэрміні́ст	індэтэрміні́сты
Р.	індэтэрміні́ста	індэтэрміні́стаў
Д.	індэтэрміні́сту	індэтэрміні́стам
В.	індэтэрміні́ста	індэтэрміні́стаў
Т.	індэтэрміні́стам	індэтэрміні́стамі
М.	індэтэрміні́сце	індэтэрміні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

індэтэрміністы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	індэтэрміністы́чны	індэтэрміністы́чная	індэтэрміністы́чнае	індэтэрміністы́чныя
Р.	індэтэрміністы́чнага	індэтэрміністы́чнай індэтэрміністы́чнае	індэтэрміністы́чнага	індэтэрміністы́чных
Д.	індэтэрміністы́чнаму	індэтэрміністы́чнай	індэтэрміністы́чнаму	індэтэрміністы́чным
В.	індэтэрміністы́чны (неадуш.) індэтэрміністы́чнага (адуш.)	індэтэрміністы́чную	індэтэрміністы́чнае	індэтэрміністы́чныя (неадуш.) індэтэрміністы́чных (адуш.)
Т.	індэтэрміністы́чным	індэтэрміністы́чнай індэтэрміністы́чнаю	індэтэрміністы́чным	індэтэрміністы́чнымі
М.	індэтэрміністы́чным	індэтэрміністы́чнай	індэтэрміністы́чным	індэтэрміністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

індэтэрміні́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	індэтэрміні́сцкі	індэтэрміні́сцкая	індэтэрміні́сцкае	індэтэрміні́сцкія
Р.	індэтэрміні́сцкага	індэтэрміні́сцкай індэтэрміні́сцкае	індэтэрміні́сцкага	індэтэрміні́сцкіх
Д.	індэтэрміні́сцкаму	індэтэрміні́сцкай	індэтэрміні́сцкаму	індэтэрміні́сцкім
В.	індэтэрміні́сцкі (неадуш.) індэтэрміні́сцкага (адуш.)	індэтэрміні́сцкую	індэтэрміні́сцкае	індэтэрміні́сцкія (неадуш.) індэтэрміні́сцкіх (адуш.)
Т.	індэтэрміні́сцкім	індэтэрміні́сцкай індэтэрміні́сцкаю	індэтэрміні́сцкім	індэтэрміні́сцкімі
М.	індэтэрміні́сцкім	індэтэрміні́сцкай	індэтэрміні́сцкім	індэтэрміні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

і́ней

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	і́ней
Р.	і́нею
Д.	і́нею
В.	і́ней
Т.	і́неем
М.	і́неі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ін’ектава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ін’ектава́ны	ін’ектава́ная	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя
Р.	ін’ектава́нага	ін’ектава́най ін’ектава́нае	ін’ектава́нага	ін’ектава́ных
Д.	ін’ектава́наму	ін’ектава́най	ін’ектава́наму	ін’ектава́ным
В.	ін’ектава́ны (неадуш.) ін’ектава́нага (адуш.)	ін’ектава́ную	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя (неадуш.) ін’ектава́ных (адуш.)
Т.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най ін’ектава́наю	ін’ектава́ным	ін’ектава́нымі
М.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най	ін’ектава́ным	ін’ектава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ін’ектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ін’ектава́ны	ін’ектава́ная	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя
Р.	ін’ектава́нага	ін’ектава́най ін’ектава́нае	ін’ектава́нага	ін’ектава́ных
Д.	ін’ектава́наму	ін’ектава́най	ін’ектава́наму	ін’ектава́ным
В.	ін’ектава́ны (неадуш.) ін’ектава́нага (адуш.)	ін’ектава́ную	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя (неадуш.) ін’ектава́ных (адуш.)
Т.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най ін’ектава́наю	ін’ектава́ным	ін’ектава́нымі
М.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най	ін’ектава́ным	ін’ектава́ных

Кароткая форма: ін’ектава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ін’ектава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ін’ектава́ны	ін’ектава́ная	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя
Р.	ін’ектава́нага	ін’ектава́най ін’ектава́нае	ін’ектава́нага	ін’ектава́ных
Д.	ін’ектава́наму	ін’ектава́най	ін’ектава́наму	ін’ектава́ным
В.	ін’ектава́ны (неадуш.) ін’ектава́нага (адуш.)	ін’ектава́ную	ін’ектава́нае	ін’ектава́ныя (неадуш.) ін’ектава́ных (адуш.)
Т.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най ін’ектава́наю	ін’ектава́ным	ін’ектава́нымі
М.	ін’ектава́ным	ін’ектава́най	ін’ектава́ным	ін’ектава́ных

Кароткая форма: ін’ектава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ін’ектава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ін’екту́ю	ін’екту́ем
2-я ас.	ін’екту́еш	ін’екту́еце
3-я ас.	ін’екту́е	ін’екту́юць
Прошлы час
м.	ін’ектава́ў	ін’ектава́лі
ж.	ін’ектава́ла
н.	ін’ектава́ла
Загадны лад
2-я ас.	ін’екту́й	ін’екту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ін’екту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)