нададра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нададра́ны |
нададра́ная |
нададра́нае |
нададра́ныя |
| Р. |
нададра́нага |
нададра́най нададра́нае |
нададра́нага |
нададра́ных |
| Д. |
нададра́наму |
нададра́най |
нададра́наму |
нададра́ным |
| В. |
нададра́ны (неадуш.) нададра́нага (адуш.) |
нададра́ную |
нададра́нае |
нададра́ныя (неадуш.) нададра́ных (адуш.) |
| Т. |
нададра́ным |
нададра́най нададра́наю |
нададра́ным |
нададра́нымі |
| М. |
нададра́ным |
нададра́най |
нададра́ным |
нададра́ных |
Кароткая форма: нададра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нададра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наддзярэ́цца |
наддзяру́цца |
| Прошлы час |
| м. |
нададра́ўся |
нададра́ліся |
| ж. |
нададра́лася |
| н. |
нададра́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нададра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наддзяру́ |
наддзяро́м |
| 2-я ас. |
наддзярэ́ш |
наддзераце́ |
| 3-я ас. |
наддзярэ́ |
наддзяру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
нададра́ў |
нададра́лі |
| ж. |
нададра́ла |
| н. |
нададра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наддзяры́ |
наддзяры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нададра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надае́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надае́длівасць |
| Р. |
надае́длівасці |
| Д. |
надае́длівасці |
| В. |
надае́длівасць |
| Т. |
надае́длівасцю |
| М. |
надае́длівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
надае́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надае́длівы |
надае́длівая |
надае́длівае |
надае́длівыя |
| Р. |
надае́длівага |
надае́длівай надае́длівае |
надае́длівага |
надае́длівых |
| Д. |
надае́дліваму |
надае́длівай |
надае́дліваму |
надае́длівым |
| В. |
надае́длівы (неадуш.) надае́длівага (адуш.) |
надае́длівую |
надае́длівае |
надае́длівыя (неадуш.) надае́длівых (адуш.) |
| Т. |
надае́длівым |
надае́длівай надае́дліваю |
надае́длівым |
надае́длівымі |
| М. |
надае́длівым |
надае́длівай |
надае́длівым |
надае́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надае́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надае́днік |
надае́днікі |
| Р. |
надае́дніка |
надае́днікаў |
| Д. |
надае́дніку |
надае́днікам |
| В. |
надае́дніка |
надае́днікаў |
| Т. |
надае́днікам |
надае́днікамі |
| М. |
надае́дніку |
надае́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
надае́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надае́дніца |
надае́дніцы |
| Р. |
надае́дніцы |
надае́дніц |
| Д. |
надае́дніцы |
надае́дніцам |
| В. |
надае́дніцу |
надае́дніц |
| Т. |
надае́дніцай надае́дніцаю |
надае́дніцамі |
| М. |
надае́дніцы |
надае́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.