Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

супала́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супала́тнік супала́тнікі
Р. супала́тніка супала́тнікаў
Д. супала́тніку супала́тнікам
В. супала́тніка супала́тнікаў
Т. супала́тнікам супала́тнікамі
М. супала́тніку супала́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

супала́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супала́тніца супала́тніцы
Р. супала́тніцы супала́тніц
Д. супала́тніцы супала́тніцам
В. супала́тніцу супала́тніц
Т. супала́тніцай
супала́тніцаю		 супала́тніцамі
М. супала́тніцы супала́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

супаліме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супаліме́р супаліме́ры
Р. супаліме́ра супаліме́раў
Д. супаліме́ру супаліме́рам
В. супаліме́р супаліме́ры
Т. супаліме́рам супаліме́рамі
М. супаліме́ры супаліме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супаліме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супаліме́рны супаліме́рная супаліме́рнае супаліме́рныя
Р. супаліме́рнага супаліме́рнай
супаліме́рнае		 супаліме́рнага супаліме́рных
Д. супаліме́рнаму супаліме́рнай супаліме́рнаму супаліме́рным
В. супаліме́рны (неадуш.)
супаліме́рнага (адуш.)		 супаліме́рную супаліме́рнае супаліме́рныя (неадуш.)
супаліме́рных (адуш.)
Т. супаліме́рным супаліме́рнай
супаліме́рнаю		 супаліме́рным супаліме́рнымі
М. супаліме́рным супаліме́рнай супаліме́рным супаліме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

супалімерыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. супалімерыза́цыя
Р. супалімерыза́цыі
Д. супалімерыза́цыі
В. супалімерыза́цыю
Т. супалімерыза́цыяй
супалімерыза́цыяю
М. супалімерыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

супа́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супа́лы супа́лая супа́лае супа́лыя
Р. супа́лага супа́лай
супа́лае		 супа́лага супа́лых
Д. супа́ламу супа́лай супа́ламу супа́лым
В. супа́лы (неадуш.)
супа́лага (адуш.)		 супа́лую супа́лае супа́лыя (неадуш.)
супа́лых (адуш.)
Т. супа́лым супа́лай
супа́лаю		 супа́лым супа́лымі
М. супа́лым супа́лай супа́лым супа́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Су́панічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́панічы
Р. Су́паніч
Су́панічаў
Д. Су́панічам
В. Су́панічы
Т. Су́панічамі
М. Су́панічах

су́пар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́пар су́пары
Р. су́пара су́параў
Д. су́пару су́парам
В. су́пара су́параў
Т. су́парам су́парамі
М. су́пару су́парах

Крыніцы: piskunou2012.

супарава́ць

‘супернічаць з кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супару́ю супару́ем
2-я ас. супару́еш супару́еце
3-я ас. супару́е супару́юць
Прошлы час
м. супарава́ў супарава́лі
ж. супарава́ла
н. супарава́ла
Загадны лад
2-я ас. супару́й супару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супару́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

супара́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супара́т супара́ты
Р. супара́та супара́таў
Д. супара́ту супара́там
В. супара́та супара́таў
Т. супара́там супара́тамі
М. супара́це супара́тах

Крыніцы: piskunou2012.