Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

новавы́яўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новавы́яўлены	новавы́яўленая	новавы́яўленае	новавы́яўленыя
Р.	новавы́яўленага	новавы́яўленай новавы́яўленае	новавы́яўленага	новавы́яўленых
Д.	новавы́яўленаму	новавы́яўленай	новавы́яўленаму	новавы́яўленым
В.	новавы́яўлены (неадуш.) новавы́яўленага (адуш.)	новавы́яўленую	новавы́яўленае	новавы́яўленыя (неадуш.) новавы́яўленых (адуш.)
Т.	новавы́яўленым	новавы́яўленай новавы́яўленаю	новавы́яўленым	новавы́яўленымі
М.	новавы́яўленым	новавы́яўленай	новавы́яўленым	новавы́яўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Новагарадзе́йскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

новагвіне́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новагвіне́йскі	новагвіне́йская	новагвіне́йскае	новагвіне́йскія
Р.	новагвіне́йскага	новагвіне́йскай новагвіне́йскае	новагвіне́йскага	новагвіне́йскіх
Д.	новагвіне́йскаму	новагвіне́йскай	новагвіне́йскаму	новагвіне́йскім
В.	новагвіне́йскі (неадуш.) новагвіне́йскага (адуш.)	новагвіне́йскую	новагвіне́йскае	новагвіне́йскія (неадуш.) новагвіне́йскіх (адуш.)
Т.	новагвіне́йскім	новагвіне́йскай новагвіне́йскаю	новагвіне́йскім	новагвіне́йскімі
М.	новагвіне́йскім	новагвіне́йскай	новагвіне́йскім	новагвіне́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

новадалу́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новадалу́чаны	новадалу́чаная	новадалу́чанае	новадалу́чаныя
Р.	новадалу́чанага	новадалу́чанай новадалу́чанае	новадалу́чанага	новадалу́чаных
Д.	новадалу́чанаму	новадалу́чанай	новадалу́чанаму	новадалу́чаным
В.	новадалу́чаны (неадуш.) новадалу́чанага (адуш.)	новадалу́чаную	новадалу́чанае	новадалу́чаныя (неадуш.) новадалу́чаных (адуш.)
Т.	новадалу́чаным	новадалу́чанай новадалу́чанаю	новадалу́чаным	новадалу́чанымі
М.	новадалу́чаным	новадалу́чанай	новадалу́чаным	новадалу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

новадаро́жскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новадаро́жскі	новадаро́жская	новадаро́жскае	новадаро́жскія
Р.	новадаро́жскага	новадаро́жскай новадаро́жскае	новадаро́жскага	новадаро́жскіх
Д.	новадаро́жскаму	новадаро́жскай	новадаро́жскаму	новадаро́жскім
В.	новадаро́жскі (неадуш.) новадаро́жскага (адуш.)	новадаро́жскую	новадаро́жскае	новадаро́жскія (неадуш.) новадаро́жскіх (адуш.)
Т.	новадаро́жскім	новадаро́жскай новадаро́жскаю	новадаро́жскім	новадаро́жскімі
М.	новадаро́жскім	новадаро́жскай	новадаро́жскім	новадаро́жскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новадвары́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Новадзевя́ткавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Новадзевя́ткавічы
Р.	Новадзевя́ткавіч Новадзевя́ткавічаў
Д.	Новадзевя́ткавічам
В.	Новадзевя́ткавічы
Т.	Новадзевя́ткавічамі
М.	Новадзевя́ткавічах

новадзявя́ткавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новадзявя́ткавіцкі	новадзявя́ткавіцкая	новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкія
Р.	новадзявя́ткавіцкага	новадзявя́ткавіцкай новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкага	новадзявя́ткавіцкіх
Д.	новадзявя́ткавіцкаму	новадзявя́ткавіцкай	новадзявя́ткавіцкаму	новадзявя́ткавіцкім
В.	новадзявя́ткавіцкі (неадуш.) новадзявя́ткавіцкага (адуш.)	новадзявя́ткавіцкую	новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкія (неадуш.) новадзявя́ткавіцкіх (адуш.)
Т.	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкай новадзявя́ткавіцкаю	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкімі
М.	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкай	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новадзяра́жна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Новадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Verbum