сунакірава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сунакірава́насць |
| Р. |
сунакірава́насці |
| Д. |
сунакірава́насці |
| В. |
сунакірава́насць |
| Т. |
сунакірава́насцю |
| М. |
сунакірава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
сунакірава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сунакірава́ны |
сунакірава́ная |
сунакірава́нае |
сунакірава́ныя |
| Р. |
сунакірава́нага |
сунакірава́най сунакірава́нае |
сунакірава́нага |
сунакірава́ных |
| Д. |
сунакірава́наму |
сунакірава́най |
сунакірава́наму |
сунакірава́ным |
| В. |
сунакірава́ны (неадуш.) сунакірава́нага (адуш.) |
сунакірава́ную |
сунакірава́нае |
сунакірава́ныя (неадуш.) сунакірава́ных (адуш.) |
| Т. |
сунакірава́ным |
сунакірава́най сунакірава́наю |
сунакірава́ным |
сунакірава́нымі |
| М. |
сунакірава́ным |
сунакірава́най |
сунакірава́ным |
сунакірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сунале́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сунале́жнасць |
| Р. |
сунале́жнасці |
| Д. |
сунале́жнасці |
| В. |
сунале́жнасць |
| Т. |
сунале́жнасцю |
| М. |
сунале́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
сунарэ́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сунарэ́ф |
| Р. |
сунарэ́фу |
| Д. |
сунарэ́фу |
| В. |
сунарэ́ф |
| Т. |
сунарэ́фам |
| М. |
сунарэ́фе |
Крыніцы:
piskunou2012.
сунасле́даванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сунасле́даванне |
| Р. |
сунасле́давання |
| Д. |
сунасле́даванню |
| В. |
сунасле́даванне |
| Т. |
сунасле́даваннем |
| М. |
сунасле́даванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сунасле́даваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сунасле́дую |
сунасле́дуем |
| 2-я ас. |
сунасле́дуеш |
сунасле́дуеце |
| 3-я ас. |
сунасле́дуе |
сунасле́дуюць |
| Прошлы час |
| м. |
сунасле́даваў |
сунасле́давалі |
| ж. |
сунасле́давала |
| н. |
сунасле́давала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сунасле́дуй |
сунасле́дуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сунасле́даваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сунасле́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сунасле́днік |
сунасле́днікі |
| Р. |
сунасле́дніка |
сунасле́днікаў |
| Д. |
сунасле́дніку |
сунасле́днікам |
| В. |
сунасле́дніка |
сунасле́днікаў |
| Т. |
сунасле́днікам |
сунасле́днікамі |
| М. |
сунасле́дніку |
сунасле́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.