прыкрэ́кнуць
‘выдаць ціхі, адрывісты гук’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкрэ́кну |
прыкрэ́кнем |
| 2-я ас. |
прыкрэ́кнеш |
прыкрэ́кнеце |
| 3-я ас. |
прыкрэ́кне |
прыкрэ́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкрэ́кнуў |
прыкрэ́кнулі |
| ж. |
прыкрэ́кнула |
| н. |
прыкрэ́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкрэ́кні |
прыкрэ́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкрэ́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкрэ́ктванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкрэ́ктванне |
| Р. |
прыкрэ́ктвання |
| Д. |
прыкрэ́ктванню |
| В. |
прыкрэ́ктванне |
| Т. |
прыкрэ́ктваннем |
| М. |
прыкрэ́ктванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкрэ́ктваць
‘выдаваць ціхія, адрывістыя гукі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкрэ́ктваю |
прыкрэ́ктваем |
| 2-я ас. |
прыкрэ́ктваеш |
прыкрэ́ктваеце |
| 3-я ас. |
прыкрэ́ктвае |
прыкрэ́ктваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкрэ́ктваў |
прыкрэ́ктвалі |
| ж. |
прыкрэ́ктвала |
| н. |
прыкрэ́ктвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкрэ́ктвай |
прыкрэ́ктвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкрэ́ктваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкрэ́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыкрэ́пка |
прыкрэ́пкі |
| Р. |
прыкрэ́пкі |
прыкрэ́пак |
| Д. |
прыкрэ́пцы |
прыкрэ́пкам |
| В. |
прыкрэ́пку |
прыкрэ́пкі |
| Т. |
прыкрэ́пкай прыкрэ́пкаю |
прыкрэ́пкамі |
| М. |
прыкрэ́пцы |
прыкрэ́пках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкрэ́ю |
прыкрэ́ем |
| 2-я ас. |
прыкрэ́еш |
прыкрэ́еце |
| 3-я ас. |
прыкрэ́е |
прыкрэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкрэ́ў |
прыкрэ́лі |
| ж. |
прыкрэ́ла |
| н. |
прыкрэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыкрэ́й |
прыкрэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыкрэ́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыку́ксіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыку́кшу |
прыку́ксім |
| 2-я ас. |
прыку́ксіш |
прыку́ксіце |
| 3-я ас. |
прыку́ксіць |
прыку́ксяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́ксіў |
прыку́ксілі |
| ж. |
прыку́ксіла |
| н. |
прыку́ксіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыку́ксі |
прыку́ксіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыку́ксіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыкульга́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкульга́ю |
прыкульга́ем |
| 2-я ас. |
прыкульга́еш |
прыкульга́еце |
| 3-я ас. |
прыкульга́е |
прыкульга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыкульга́ў |
прыкульга́лі |
| ж. |
прыкульга́ла |
| н. |
прыкульга́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыкульга́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыку́льгванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыку́льгванне |
| Р. |
прыку́льгвання |
| Д. |
прыку́льгванню |
| В. |
прыку́льгванне |
| Т. |
прыку́льгваннем |
| М. |
прыку́льгванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыку́льгваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыку́льгваю |
прыку́льгваем |
| 2-я ас. |
прыку́льгваеш |
прыку́льгваеце |
| 3-я ас. |
прыку́льгвае |
прыку́льгваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыку́льгваў |
прыку́льгвалі |
| ж. |
прыку́льгвала |
| н. |
прыку́льгвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыку́льгваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.